پرش به محتوا

سرجوخه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرجوخه
نشان سرجوخه در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران (آجا) نشان سرجوخه در نیروی هوایی ارتش نشان رزم‌یار و سرناوی در نیروی زمینی و نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نشان سرجوخه در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا)
نشان‌های درجه سرجوخه
کشورایران
شاخه خدماتنیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران
نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
درجه ناتوOR-4
شکل گرفته۱۳۱۳
رتبه بالاتر بعدیگروهبان سوم
رتبه پایین‌تر بعدیسرباز یکم
درجه‌های معادلرزم‌یار
سرناوی
سرناوی پاسدار
درجه‌های ارتش ایران
نیروها
زمینی و هوایی دریایی
ارتشبد دریابد
سپهبد دریاسالار
سرلشکر دریابان
سرتیپ دریادار
سرتیپ دوم دریادار دوم
سرهنگ ناخدا یکم
سرهنگ دوم ناخدا دوم
سرگرد ناخدا سوم
سروان ناوسروان
ستوان ۳، ۲ و ۱ ناوبان ۳، ۲ و ۱
استوار ۲ و ۱ ناواستوار ۲ و ۱
گروهبان ۳، ۲ و ۱ مهناوی ۳، ۲ و ۱
سرجوخه سرناوی
سرباز ۲ و ۱ ناوی ۲ و ۱
سرباز ناوی

سرجوخه از درجه‌های ارتش است و به فرمانده چهار یا پنج سرباز گفته می‌شود.

سرجوخه در نیروهای مسلح معمولاً سمت فرماندهی جوخه را دارد، که یگانی راهکنشی و کوچکی است که در ساختار سلسله‌مراتبی کوچکتر از رسد و بزرگ‌تر از گروه است و معمولاً از ۷ تا ۱۰ سرباز تشکیل می‌شود.[۱]

پیش از دوره رضاشاه به سرجوخه «سرجوقه» می‌گفتند. درجه سرجوخه بر روی دوش نصب نمی‌شود. در ارتش ایران بر روی قسمت پایین آستین و در سپاه بر روی بازو قرار می‌گیرد.

اخیراً در ارتش ایران کلیه درجات سربازان و سرجوخگان بر روی بازو نصب می‌گردد.

نگارخانه

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «فرهنگ هزارواژهٔ نظامی، مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی، دفتر واژه‌گزینی نظامی ستاد کل نیروهای مسلح، بهار ۱۳۹۲» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۳ مه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۸.

"واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران: نشر ابن سینا ۱۳۱۹.

نگارخانه

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

درجه‌های نظامی ایران