chantaxe

Galego

chantaxe¹

• Etimoloxía: do francés chantage

• Pronuncia: /t͡ʃanˈtaʃe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

chantaxe (sg: chantaxe; pl: chantaxes)

1. Práctica de esixir algo baixo ameaza co fin de obter proveito.

Termos relacionados

• chantaxear
• chantaxista
• chantaxe emocional

Traducións

• Alemán: Erpressung ^(de)
• Catalán: إِبْتِزَاز ^(ar)
• Azarí: şantaj ^(az)
• Búlgaro: изнудване ^(bg), шантаж ^(bg)
• Castelán: chantaje ^(es).
• Catalán: xantatge ^(ca)
• Esperanto: ĉantaĝo ^(eo)
• Francés: chantage ^(fr)
• Hebreo: סְחִיטַת ^(he)
• Inglés: blackmail ^(en), shakedown ^(en)
• Italiano: ricatto ^(it)
• Neerlandés: afpersing ^(nl)
• Polaco: szantaż ^(pl)
• Portugués: chantagem ^(pt)
• Romanés: șantaj ^(ro)
• Xaponés: 恐喝 ^(ja)

chantaxe²

• Etimoloxía: do galego-portugués chantagem, do latín plataginem.

• Pronuncia: /t͡ʃanˈtaʃe̝/ (AFI)

Substantivo feminino

chantaxe (sg: chantaxe; pl: chantaxes)

1. (Botánica) Nome común das plantas do xénero Plantago, plantas herbáceas da familia das plantaxináceas (Plantaginaceae).

Termos relacionados

• chantaxe maior
• chantaxe lanceolada
• chantaxe de auga

Traducións

• Castelán: llantén ^(es)
• Francés: plantain ^(fr)
• Inglés: plantain ^(en)
• Portugués: tanchagem ^(pt)