electro-

Galego

• Etimoloxía: do latín ēlectrum, -i, e este do grego antigo ἤλεκτρον (électron) (electro, e tamén ámbar, pola propiedade que ten esta última substancia de electrizarse por fregamento).

• Pronuncia: /ɛlɛktɾo-/ (AFI)

Prefixo

electro-

1. Definición impropia: Elemento de formación de palabras de orixe grega, usado na construción de numerosos termos do léxico científico e técnico, como en electroafinidade, electrocardiograma, electrocoagulación, etc.

Termos relacionados

• electr-

Traducións

• Islandés: raf- ^(is)