Kawaty tryčk
Kawaty tryčk (Ononis spinosa) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjadownja: | (Rosopsida) |
podrjadownja: | (Rosidae) |
rjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
ród: | Tryčk[1][2] (Ononis) |
družina: | Kawaty tryčk |
wědomostne mjeno | |
Ononis spinosa | |
L. | |
Kawaty tryčk (Ononis spinosa) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kawaty tryčk je ćernjata rostlina, kotraž dosahuje wysokosć wot 50 cm (30-60cm).
Stołpiki su najčasćišo zrunane, wobšěrne, wobsadźene z 1-2 rjadaj žałzowych kosmow, hewak nahe. Na bazu wone su drjewjane.
Delnje łopjena su 3-dźělene. Hornje łopjena su njedźělene. Łopješka su šwižnje eliptiske a sćeńka zubate.
Kawaty tryčk kćěje wot julija hač do oktobra (wot junija hač julija). Kćenja su krótkostołpikowe, jednory w łopješkowych pažach. Króna docpěwa dołhosć mjezy 1 a 2,5 cm. Kćenja su róžojte abo swětle fijałkojtočerwjene, rědko běłe.
Łušćina je owalna, tak dołha kaž keluch abo dlěša.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kawaty tryčk rosće na suchich trawnikach, pustym kraju a pućowych kromach; najčasćišo na wapnu.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kawaty tryčk je w srjedźnej Europje rozšěrjeny.
Podobnej družinje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Łažawy tryčk ma stołpiki, kotrež su nižoležace hač do postupowace, kołowokoło žałzojte-cybate. Łušćina je krótša hač keluch.
- Smjerdźacy tryčk je rostlina z zrunanymi stołpikami, kotrež kołowokoło su žałzojte-cybate. Kćenja steja po dwěmaj abo po třoch w łopješkowych pažach.
Noty
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 526
- ↑ W internetowym słowniku: Hauhechel
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 76 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, stronje 138-139