ingel
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]ingel m /ɪ́ŋel/
- (kirk) 'n hemels waeze mit vleugele det 't besjeid van God bringk
- (euverdrechtelik) emes dae me leef vindj, emes dae gaar gei kwaod in zich haet
- Aafbraeking
- ing-el
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'n ingelken höbbe det euver emes waak
- Bèstemoder haw väöl gelök mit wie 't vanne trap veel; zie haet richtig waor 'n ingelke det euver häör waak.
- zoea braaf wie 'n ingelke: hieël erg leef (gezag van kinjer)
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 169.
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | ingel | ingele | ingelen | |
IPA | /ɪ́ŋel/ | /ɪ́ŋe̽le/ | /ɪ́ŋe̽len/ | ||
dim. | sjrif | ingelke | ingelken | ingelkes | |
IPA | /ɪ́ŋe̽l̥kʲe/ | /ɪ́ŋe̽l̥kʲen/ | /ɪ́ŋe̽l̥kʲes/ | /ɪ́ŋe̽l̥kʲez/ | |
dat. | sjrif | ingel | ingele | ingelen | |
IPA | /ɪ́ŋel/ | /ɪ́ŋe̽le/ | /ɪ́ŋe̽len/ |
In anger spraoke
[bewirk][1]