Naar inhoud springen

ingel

Van Wiktionary

twieë ingelkes [1]

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

ingel m /ɪ́ŋel/

  1. (kirk) 'n hemels waeze mit vleugele det 't besjeid van God bringk
  2. (euverdrechtelik) emes dae me leef vindj, emes dae gaar gei kwaod in zich haet
Aafbraeking
  • ing-el
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • 'n ingelken höbbe det euver emes waak
    Bèstemoder haw väöl gelök mit wie 't vanne trap veel; zie haet richtig waor 'n ingelke det euver häör waak.
  • zoea braaf wie 'n ingelke: hieël erg leef (gezag van kinjer)
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 169.

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ingel ingele ingelen
IPA /ɪ́ŋel/ /ɪ́ŋe̽le/ /ɪ́ŋe̽len/
dim. sjrif ingelke ingelken ingelkes
IPA /ɪ́ŋe̽l̥kʲe/ /ɪ́ŋe̽l̥kʲen/ /ɪ́ŋe̽l̥kʲes/ /ɪ́ŋe̽l̥kʲez/
dat. sjrif ingel ingele ingelen
IPA /ɪ́ŋel/ /ɪ́ŋe̽le/ /ɪ́ŋe̽len/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]