knaok

'ne stapel aan knäök [1]

'nen hóndj mit 'ne knaok [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

knaok m /kn̥ɒ́:k/

1. (liefdeil) 'n hel liefdeil det deentj veure lidmaoten en anger liefdeil biejein te hajen en vorm te gaeven aan 't lief

   Väöl luuj vinje nieks fènder es 'ne knaok aafknage, mer ich vinj det vètlapperie.

2. e kónsmaesig aeteswaar veur hónj det liek op 'ne [1]
3. (in mieëvaad) d'n inhawd van e graaf
4. (synoniem) anger waord veur knäökel
5. (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur handj
6. (synoniem) (graof spraokgebroek) anger waord veur voot

Raod

't Waord knaok wuuert gebroek veur 't dink; veur 't matterjaal broek me 't waord bein.

Aafbraeking

• knaok

Aafleijinge

• knäökel, knaoketig, knuueke
• knaokcel, knaokpien, knaokplaat, knaokvörming, knaokwaefsel
• knaoke-aad, knaokehel, knaokekas, knaokelieër
• naasknaok, tiegerknaok

Verwantje wäörd

• bein, graot, knorch, marg, margpiep, naod, rögkestrank, sjedel, sjinkel, wirvel

Zagswies

• de knäök aaf höb: gans meug zeen en nieks mieë kónne
• 'ne knaok euver höbbe: 'ne knaok gebraoken höbbe
• haole knaok: emes dae neet gaer geldj oetguuef
• laam knäök kriege: las vanne henj kriege door 't te lang vashaje (wie van speelkaart)
• stief inne/van knäök zeen: de gewerver of de spiere neet good (sónger pien) kónne bewaege
• vel euver knaok zeen: hieël mager zeen

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 195.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	knaok		knäök
	IPA	/kn̥ɒ́:k/	/kn̥ɒ́:g/	/kn̥œ́:kʲ/	/kn̥œ́:gʲ/
dim.	sjrif	knäökske	knäöksken	knäökskes
	IPA	/kn̥œ́:kskʲe/	/kn̥œ́:kskʲen/	/kn̥œ́:kskʲes/	/kn̥œ́:kskʲez/
dat.	sjrif	knaok		knäök
	IPA	/kn̥ɒ́:k/	/kn̥ɒ́:g/	/kn̥œ́:kʲ/	/kn̥œ́:gʲ/

In anger spraoke

[1]

Aadingels: ban(ang:) ó Aadkirkslavisch: кость(cu:) v Afrikaans: been(af:) Albanees: asht(sq:) m, kockë(sq:) v Arabisch: عظم(ar:) m Armeens: ոսկոր(hy:) Baskisch: hezur(eu:) Bengaals: হাড়(bn:) Bölgaars: кост(bg:) v Bretóns: askorn(br:) m Catalaans: os(ca:) m Daens: knogle(da:) g Esperanto: osto(eo:) Estisch: kont(et:), luu(et:) Fins: luu(fi:) Frans: os(fr:) m Fries (Westerlauwers): bien(fy:) ó, bonke(fy:) g Galicisch: óso(gl:) m

Grieks (nuuj): οστό(el:) ó, κόκαλο(el:) ó Hawaïaans: iwi(haw:) Hindi: हड्डी(hi:) v Indonesisch: tulang(id:) Ingels: bone(en:) Iteljaans: osso(it:) m Japans: 骨(ja:) Krimtataars: süyek(crh:) Meleizisch: tulang(ms:) Nederlandjs: bot(nl:) ó, been(nl:) ó Perzisch: استخوان(fa:) Pools: kość(pl:) v Portegees: osso(pt:) m Pruus: Knochen(de:) m Remeens: os(ro:) ó Russisch: кость(ru:) v Servisch: кост(sr:) v, kost(sr:) v

Siamees: กระดูก(th:) Sjekkisch: kost(cs:) v Sjinees: 骨(zh:), 骨頭(zh:) Sloveens: kost(sl:) v Slowaaks: kosť(sk:) v Spaans: hueso m Swahili: mfupa(sw:) Tadzjieks: устухон(tg:) Tagalog: buto(tl:) Törkmeens: süňk(tk:) Törks: kemik(tr:) Viëtnamees: xương(vi:) Welsh (Wales): asgwrn(cy:) m Witrussisch: косць(be:) v Xhosa: ithambo(xh:) Zoeloe: ithambo(zu:) Zweeds: ben ó, knota(sv:) g