Naar inhoud springen

lintj

Van Wiktionary

e deil lintje

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

lintj ó /lɪ́ɲ̊c/

  1. 'ne lange, smale reifel stóf (tèkstiel)
Aafbraeking
  • lintj
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zoea tej wie e lintj: hieël tej

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif lintj linjer
IPA /lɪ́ɲ̊c/ /lɪ́ɲɟ/ /lɪ́ɲer/
dim. sjrif lintje lintjen lintjes
IPA /lɪ̀ɲ̊ce/ /lɪ̀ɲ̊cen/ /lɪ̀ɲ̊ces/ /lɪ̀ɲ̊cez/
dat. sjrif lintj linjer
IPA /lɪ́ɲ̊c/ /lɪ́ɲɟ/ /lɪ́ɲer/
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif lintj lintje lintjen
IPA /lɪ́ɲ̊c/ /lɪ́ɲɟ/ /lɪ́ɲ̊ce/ /lɪ́ɲ̊cen/
dim. sjrif lintje lintjen lintjes
IPA /lɪ̀ɲ̊ce/ /lɪ̀ɲ̊cen/ /lɪ̀ɲ̊ces/ /lɪ̀ɲ̊cez/
dat. sjrif lintj lintje lintjen
IPA /lɪ́ɲ̊c/ /lɪ́ɲɟ/ /lɪ́ɲ̊ce/ /lɪ́ɲ̊cen/
Raod

't Mieëvaad "lintje" is recèntelik óntstange.

Kwa verbuging (verstoeating innen diminutief en lenitie in 't mieëvaad) wies 't d'rop det d'n aje vorm lindj mit 'n -dj gewaes is, meh det wuuert neet óngersteundj dore stumloze mitklinkers vanne samestèllinge: lintjzaeg "li~ntj-sae\g" en neet "!li~ndj-zae\g".

In anger spraoke

[bewirk]