Билтен
Билтен е печатен или електронски извештај кој содржи вести во врска со деловна активност или организација, што се испраќа до нејзините членови, клиенти, вработени или други претплатници. Билтените обично содржат една главна тема од интерес за нејзините приматели. Билтен може да се смета за сива литература. Е-билтените се доставуваат електронски преку е-пошта и може да се сметаат за спамирање доколку маркетингот по е-пошта е испратен несакан.[1][2][3][4]
Билтенот е најчестата форма на сериско објавување.[5] Околу две третини од билтените се внатрешни публикации, насочени кон вработените и волонтерите, додека околу една третина се надворешни публикации, насочени кон застапување или групи за специјални интереси.
Историја
[уреди | уреди извор]Во Стариот Рим, билтените се разменувале меѓу службеници или пријатели.[6] До средниот век, тие биле разменувани помеѓу трговски семејства. Билтените на трговците опфаќале разни теми како што се достапноста и цените на стоките, политичките вести и други настани што би влијаеле на трговијата. Овие комерцијални билтени делотворно биле, првата „сериозна“ публикација на вести, од кои еволуирале весниците.
Првиот целосен „весник“ бил „Односот со Стразбур“, отпечатен во 1609 година од Јохан Каролус. Наскоро следеле многу соперници, како што се германскиот Ависа релација или весник и холандскиот „Нова Вест“.[6] До крајот на XVII век, биле основани неколку весници низ цела Европа и често биле преведувани на други јазици. До крајот на XVII век, неколку влади цензурирале весници, што наштетило на нивниот развој. Војните, како Триесетгодишната војна, вовеле и ограничувања на трговијата, што покрај цензурата можело да доведе до недостаток на хартија.
Цензурата на владата останува во сила во неколку земји до денес, иако неколку земји сега имаат закони кои гарантираат слобода на печатот.
Современи билтени
[уреди | уреди извор]Маркетиншки билтен е форма на рекламирање директно од потрошувачот. Ова го користат компании кои сакаат да испраќаат информации директно до потенцијалните и постојните клиенти.[7] Воколку се пратени непобарани, тие може да се сметаат за несакани пораки.
Билтените се користат и од организациите за да ги информираат своите членови за тековните случувања.[8]
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ newsletter (British English, American English): Cambridge English Dictionary, retrieved on 2017-05-18.
- ↑ „History of publishing - the first newspapers“. Britannica. Посетено на 2019-11-26.
- ↑ Endres, Kathleen L. (2009). „Newsletters, Newspapers, Pamphlets“. Journalism and Mass Communication, Volume 1. Encyclopedia of Life Support Systems. UNESCO. стр. 90–104. ISBN 978-1-905839-71-1.
- ↑ Best Practices for Developing Effective E-Newsletter Content Архивирано на 28 јануари 2018 г. on the website of the University of Washington, retrieved on 2018-05-09.
- ↑ Smith, Ronald D. (2004-09-15). Strategic Planning for Public Relations. ISBN 9781135606077.
- ↑ 6,0 6,1 Празен навод (help)
- ↑ „What is newsletter marketing and why it's important for ecommerce“.
- ↑ „Editorial Policies for Organizational Newsletters“.
Дополнителна литература
[уреди | уреди извор]- Arth, Marvin; Ashmore, Helen; Floyd, Elaine (November 1995). The Newsletter Editor's Desk Book. Newsletter Resources. ISBN 9780963022226.
- Brooks, Rose Marie; Clack, Melissa; и др. (1972). The Standard Directory of Newsletters. Oxbridge Publishing Company. ISBN 9780911086072.