fyzik
Uiterlijk
fyzik m
- (beroep) natuurkundige, fysicus; wetenschapper die de natuurkunde of fysica beoefent
- IPA: /fɪzɪk/
- fy·zik
- (beroep) natuurkundige, fysicus; wetenschapper die de natuurkunde of fysica beoefent
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
nominatief | fyzik | fyzici / fyzikové | |
genitief | fyzika | fyziků | |
datief | korte vorm | fyziku | fyzikům |
lange vorm | fyzikovi | ||
accusatief | fyzika | fyziky | |
vocatief | fyziku | fyzici / fyzikové | |
locatief | korte vorm | fyziku | fyzicích |
lange vorm | fyzikovi | ||
instrumentalis | fyzikem | fyziky |
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
fyzik
Categorieën:
- Woorden in het Slowaaks
- Zelfstandig naamwoord in het Slowaaks
- Beroep in het Slowaaks
- Woorden in het Tsjechisch
- Woorden in het Tsjechisch met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Beroep in het Tsjechisch
- Mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Bezield mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Verouderd in het Tsjechisch
- Zelfstandignaamwoordsvorm in het Tsjechisch