Naar inhoud springen

upset

Uit WikiWoordenboek

(klemtoonhomogram)

Bijvoeglijk naamwoord; werkwoord
Zelfstandig naamwoord

upset

  1. geërgerd, boos, verbolgen
    «He was terribly upset
    Hij was vreselijk boos.
vervoeging
onbepaalde wijs to  upset 
he/she/it  upsets 
verleden tijd  upset 
voltooid
deelwoord
 upset 
onvoltooid
deelwoord
 upsetting 
gebiedende wijs  upset 

upset

  1. ergeren, storen
    «That remark upset her a lot.»
    Die opmerking ergerde haar geweldig.
enkelvoud meervoud
upset upsets

upset

  1. tegenslag, onverwachte nederlaag/overwinning
    «They scored an upset against the champions.»
    Ze brachten de kampioenen een onverwachte nederlaag toe.