Beekpunge
| Beekpunge | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Beekpunge | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Veronica beccabunga | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Beekpunge op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Beekpunge (Veronica beccabunga) is een plant uit de weegbreefamilie (Plantaginaceae).
Beschrijving
De stengel en het blad van deze waterminnende plant zijn kaal en iets vlezig.
De bloempjes zijn blauw en 5 tot 8 mm groot. Er zijn vier kroonblaadjes, waarvan de bovenste het grootste is. Verder zijn er vier kelkblaadjes en twee meeldraden.
De beekpunge bloeit in langgesteelde ijle trossen die in bloei staan tussen mei en september. De bloemtrossen groeien okselstandig, en bevatten 20 à 25 bloemen per hoofdje.
De 3,5 tot 5 cm grote bladeren zijn kortgesteeld, eirond tot rond en tegenoverstaand. Het blad is enigszins vlezig en glanst. De plant kan volledig ondergedoken blijven, vooral in snelstromend water, de bladeren zijn dan slapper en langer. De plant is in de winter bladhoudend, de bladeren bevatten vriespunt verlagende stoffen.
Beekpunge draagt een 3-4 mm groot bolvormige doosvrucht die onbehaard is.
Verspreiding
De plant groeit in beken, sloten aan waterkanten en in vochtig akkerland. Het verspreidingsgebied bestaat uit vrijwel geheel Europa , het westen en noorden van Azië; ook in Noord-Afrika wordt de plant aangetroffen.
Gebruik
De wat scherp, ietwat bitter smakende bladeren werden vroeger wel gegeten, net als waterkers. In het noorden van Europa gebeurt dat nog steeds als onderdeel van salades. Overdaad schaadt echter: de bladeren en jonge scheuten bevatten diuretisch werkende stoffen.
Afbeeldingen
Externe links
- SoortenBank.nl beschrijving en afbeeldingen
