Eurostar e320
| Eurostar e320 Class 374 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Class 374 treinstel 4008/4007 in de buurt van Sellindge
| ||||
| Type | Velaro | |||
| Aantal | 17 (twee per treinstel) | |||
| Optie | 7 (geleverd)[1] | |||
| Aantal delen | 16 | |||
| Nummering | 374 4001-4034 | |||
| Fabrikant | Siemens | |||
| Vervoerder | Eurostar | |||
| Bouwjaar | 2013-2015 2016 | |||
| Indienststelling | Vanaf 2015 | |||
| Samenstelling | 16 delen | |||
| Asindeling | Bo′Bo′+2′2′+Bo′Bo′+2′2′+ | |||
| Spoorwijdte | 1435 mm | |||
| Lengte over buffers | 390,20 m | |||
| Breedte | 2,924 m | |||
| Hoogte | 4,343 m | |||
| Maximumsnelheid | 320 km/h | |||
| Versnelling | 0,53 m/s² (0-60 km/h) 0,52 m/s² (60-120 km/h) | |||
| Vloerhoogte | 1,240 m | |||
| Aantal zitplaatsen | 900 | |||
| Techniek | ||||
| Stroomsysteem | ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz ~ 25.000 volt 50 Hz = 1500 volt = 3000 volt | |||
| Continuvermogen | ~ 16000 kW, = 8600 kW | |||
| Aantal motoren | 32 | |||
| Remsysteem | luchtdrukrem (schijfremmen), recuperative rem, wervelstroomrem, federspeicherbremse (parkeerrem) | |||
| Koppeling | Scharfenbergkoppeling | |||
| ||||
De Eurostar e320 ook wel British Rail Class 374 genoemd is een zestiendelig elektrisch treinstel van het type Siemens Velaro, bedoeld voor het grensoverschrijdend langeafstandspersonenvervoer van Eurostar.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]In 2009 kondigde Eurostar een groot investeringsprogramma aan voor zijn vloot, met een totale waarde van 700 miljoen pond. Ongeveer 550 miljoen pond was bedoeld voor de aanschaf van nieuwe treinstellen, om zo nieuwe treindiensten te kunnen starten naar bestemmingen buiten de bestaande routes.[2] Na een aanbesteding maakte Eurostar in oktober 2010 bekend dat gekozen was voor de Velaro, van Siemens.
Op 13 november 2014 werd bekend dat Eurostar nog eens zeven treinstellen van het type Siemens Velaro heeft besteld.[3] Met deze treinstellen kan in 2016 het net uitgebreid worden met verbindingen naar Lyon, Avignon, Genève, Marseille en Rotterdam, Schiphol, Amsterdam.
Rechtszaak
[bewerken | brontekst bewerken]De keuze voor Siemens betekende dat, voor de eerste keer, Siemens-hogesnelheidstreinen gebruikt zouden worden door een (gedeeltelijk) Franse hogesnelheidstreinexploitant.[4] Voorheen werden alle Franse hogesnelheidstreinen namelijk gebouwd door het Franse Alstom. Na dit besluit spande Alstom een rechtszaak aan, omdat zij meenden dat de treinen niet voldeden aan de strenge veiligheidseisen in de Kanaaltunnel.[5] Deze rechtszaak werd verloren door Alstom. Hierna stapte Alstom naar de Europese Commissie vanwege een klacht over de aanbesteding. De Europese Commissie heeft hierop om opheldering gevraagd bij de Britse overheid. Daar dit niet het door Alstom gewenste effect had werd een rechtszaak aangespannen tegen Eurostar, omdat Alstom vond dat het aanbestedingsproces niet goed was gegaan. In juli 2011 besliste de rechtbank dat Eurostar geen fouten had gemaakt. Hierna stopte Alstom met het aanvechten van de gunning aan Siemens.
Constructie
[bewerken | brontekst bewerken]De treinstellen krijgen een maximumsnelheid van 320 kilometer per uur, vandaar de naam e320. De treinstellen hebben 16 rijtuigen en zijn hierdoor bijna 400 meter lang. Dit is twee keer zo lang als de meeste Velaro-treinstellen, maar dit is nodig om te voldoen aan de veiligheidsregels van de Kanaaltunnel. In tegenstelling tot de andere treinstellen van Eurostar, de TMST-stellen, hebben de treinen aandrijving over de hele lengte van de trein in plaats van aandrijving door motorrijtuigen.[6] Het frame van het treinstel is gemaakt van aluminium, ook is het treinstel uitgerust met luchtvering. Anders dan de TMST hoeven deze treinen niet binnen het smalle Britse profiel van vrije ruimte te passen, doordat Eurostar niet meer over reguliere lijnen rijdt in het Verenigd Koninkrijk sinds de opening van de High Speed 1.
Bouw
[bewerken | brontekst bewerken]De treinstellen worden gebouwd in de Siemens-fabriek in Krefeld. De eerste testritten begonnen begin 2013 op de Siemens-testbaan in Wegberg-Wildenrath.
De treinstellen zouden oorspronkelijk eind 2014 in dienst komen, maar technische problemen verhinderen dit. De technisch vrijwel gelijke Baureihe 407 hebben een flinke vertraging door het ontbreken van de vergunning voor gekoppeld rijden van de Duitse spoortoezichthouder. De problemen verhinderen ook de toelating van de Eurostarstellen in Duitsland, hetgeen de levering vertraagt. In april 2013 bevestigde Siemens dat de levering vertraagd zou worden, de eerste stellen worden nu waarschijnlijk midden-2015 geleverd.
Op 16 oktober 2015 kregen de treinstellen het veiligheidsattest voor het Frans spoornet door de Franse veiligheidsagentschap EPSF. De perrons in Parijs-Noord waren net te iets kort voor de Eurostar e320-treinstellen. De bestuurders konden hierdoor het vertreksein niet zien. Dit probleem werd opgelost door de perronbuffers te voorzien van spiegels waardoor bestuurders de buffers tot slechts enkele centimeters kunnen benaderen. Vanuit de bestuurderscabine is de voorkant van de trein niet te zien, waardoor er een zekere marge genomen moest worden, door het gebruik van de spiegels kan deze marge worden verkleind.[7]
Treindiensten
[bewerken | brontekst bewerken]Eurostar gebruikte de treinstelling aanvankelijk ter versterking van zijn bestaande diensten tussen Londen en Parijs en tussen Londen en Brussel. Naarmate meer stellen in dienst breidde Eurostar zijn diensten uit naar onder andere Amsterdam, Frankfurt en Keulen. Op 28 april 2016 arriveerde de Eurostar voor het eerst in Nederland. Sinds april 2018 rijdt de dienst tussen Amsterdam en Londen met twee treinen per dag.
Samenstelling
[bewerken | brontekst bewerken]| Rijtuig | Beschrijving | Zitplaatsen | Voorzieningen | ||
|---|---|---|---|---|---|
| 1e klas | 2e klas | Toilet | Baby-tafel | ||
| 1 | Standard Premier/Business Premier | 40 | - | - | - |
| 2 | Standard Premier/Business Premier | 36 | - | 2 | 1 |
| 3 | Standard Premier/Business Premier | 33+2 | - | 1(D) | - |
| 4 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 5 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 6 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 7 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 8 | Standard Class/Bar-Buffet | - | 32 | 2 | 1 |
| 9 | Standard Class/Bar-Buffet | - | 32 | 2 | 1 |
| 10 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 11 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 12 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 13 | Standard Class | - | 76 | 2 | 1 |
| 14 | Standard Premier/Business Premier | 33+2 | - | 1(D) | - |
| 15 | Standard Premier/Business Premier | 36 | - | 2 | 1 |
| 16 | Standard Premier/Business Premier | 40 | - | - | - |
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Eurostar
- Baureihe 407: technisch vrij gelijke treinstellen, bedoeld voor treindiensten door de kanaaltunnel van de Deutsche Bahn
- Trans-Manche Super Train
· 
· 
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel British Rail Class 374 op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (de) Eurostar ordert weitere Siemens Hochgeschwindigkeitszüge
- ↑ (en) Eurostar considering larger fleet?, Railway Gazette International, 6 April 2009
- ↑ (en) Eurostar unveils new 'E320', Modern railways december 2014
- ↑ Er worden ook Siemens ICE 3-treinstellen gebruikt in Frankrijk, dit is echter door Deutsche Bahn, op het traject Frankfurt - Saarbrucken - Parijs.
- ↑ (en) Alstom heads for court over Eurostar trains, Financial Times, 20 oktober 2010. Gearchiveerd op 24 september 2015.
- ↑ (en) Eurostar picks Velaro to expand fleet, Railway Gazette International, 1 oktober 2010
- ↑ Today´s Railways, december 2015, blad 12
· ·