Ctenophorus
| Ctenophorus | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Ctenophorus decresii | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Ctenophorus Fitzinger, 1843 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Ctenophorus op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Ctenophorus is een geslacht van hagedissen uit de familie agamen (Agamidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 1843. Er zijn 33 soorten, inclusief de pas in 2013 wetenschappelijk beschreven soort Ctenophorus mirrityana.[1]
Uiterlijke kenmerken
[bewerken | brontekst bewerken]De lichaamslengte varieert van ongeveer zes tot twaalf centimeter exclusief de staart. De hagedissen hebben een bruine kleur met lichtere gele tot witte strepen en vlekken. Volwassen mannetjes hebben soms een zwarte kleur aan de buik. Mannetjes hebben bij sommige soorten bonte kleuren, zoals Ctenophorus pictus. Deze heeft een gele kop, rode flanken en een blauwe rug en poten.[2]
Onder het oog is vaak een rij vergrote stekels aanwezig. Op de nek aan de zijkanten zijn stekelige kammen gelegen, op de rest van lichaam ontbreken stekels. Bij een aantal soorten zijn de stekels minder goed ontwikkeld of ontbreken ze helemaal; Ctenophorus clayi heeft bijvoorbeeld geen stekels.
Levenswijze
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten zijn eierleggend en zetten eieren af op de bodem. Bij gevaar wordt niet in rotsspleten geschuild zoals van veel andere agamen bekend is, maar worden planten als schuilplaats gebruikt. Dit zijn altijd planten waaruit een dichte begroeiing ontstaat, zoals grassen uit het geslacht Spinifex.[2]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]
Alle soorten komen endemisch voor in delen van Australië en leven in de staten New South Wales, Noordelijk Territorium, Queensland, Victoria, West-Australië en Zuid-Australië.[1]
De habitat bestaat uit drogere gebieden, zoals kliffen, scrubland, bergstreken en rotsige omgevingen.[3]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan 32 soorten een beschermingsstatus toegewezen.Dertig soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en één soort als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU). Ctenophorus mirrityana ten slotte wordt gezien als 'gevoelig' (Near Threatened of NT).[3]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Ctenophorus. Gearchiveerd op 18 juni 2023.
- ↑ a b Steve K. Wilson (2015). The Reptiles of Queensland. Reed New Holland Publishers, Pagina 192-195. ISBN 9781921517488.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Ctenophorus - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Steve K. Wilson - A Fied Guide to The Reptiles of Queensland (2015) – Pagina 192-195 – Reed New Holland Publishers – ISBN 9781921517488
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Ctenophorus - Website Geconsulteerd 14 mei 2019
· 
· 
