Ptyctolaemus
Ptyctolaemus | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Ptyctolaemus Peters, 1865 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Ptyctolaemus op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
Ptyctolaemus is een geslacht van hagedissen uit de familie agamen (Agamidae).
Naam en indeling
[bewerken | brontekst bewerken]De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Wilhelm Peters in 1865. Er zijn twee soorten waarvan Ptyctolaemus collicristatus pas vrij recentelijk in 2004 is beschreven.[1]
Verspreiding en habitat
[bewerken | brontekst bewerken]Alle soorten komen voor in delen van Azië en leven in de landen Bangladesh, China, India en Myanmar.[1]
De habitat bestaat uit tropische en subtropische bossen. Van de soort Ptyctolaemus collicristatus is bekend dat ook door de mens aangepaste omgevingen worden getolereerd, zoals boomgaarden waar appels en sinaasappels worden geteeld.[2]
Beschermingsstatus
[bewerken | brontekst bewerken]Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan een soort een beschermingsstatus toegewezen. De agame Ptyctolaemus collicristatus wordt beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[2]
Soorten
[bewerken | brontekst bewerken]Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Ptyctolaemus collicristatus | Schulte & Vindum in Schulte, Vindum, Win, Thin, Lwin & Shein, 2004 | Myanmar |
Ptyctolaemus gularis | Peters, 1864 | India, Bangladesh, China, Myanmar |
Bronvermelding
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
- ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Ptyctolaemus.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Ptyctolaemus collicristatus - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Ptyctolaemus - Website Geconsulteerd 21 juni 2019