Naar inhoud springen

Eijkelenburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eijkelenburg
'Eijckelenborgh' in de 17e eeuw
'Eijckelenborgh' in de 17e eeuw
Locatie Maarn
Algemeen
Huidige functie Boerderij en camping
Gebouwd in 11e eeuw
Gesloopt in eind 17e eeuw
Monumentale status niet vastgesteld

Eijkelenburg (ook: Eykelenborg, Eykelenburg, Eikelenburg; vroeger ook: Eijckelenborgh) is een voormalig middeleeuws kasteel in Maarn, dat eertijds ook de naam Ter Schure droeg.

Het erf dateert waarschijnlijk al uit de 11e eeuw, als een van de oudste versterkte stenen huizen van de streek. Het lag ten noordoosten van het dorp op een zandrug, de Haar, die in de 11de eeuw ontgonnen werd. Als versterkte woning of kasteeltje wordt het in 1368 voor het eerst vermeld onder de naam het Schuerland. De naam T'goed ter Schueren wordt nog tot in de achttiende eeuw op kaarten en archiefstukken vermeld.

Het huis bestond uit een middendeel van twee verdiepingen, een linkeruitbouw van drie verdiepingen, en een toren ter rechterzijde. De gracht rondom het huis werd gevoed door de in de 11de eeuw gegraven Heijgraaff. Een stenen poortgebouwtje geeft toegang tot het geheel. In Museum Flehite te Amersfoort is een afbeelding van dit kasteel te vinden.

In de zeventiende eeuw was het eigendom van David Godin, drost van Maartensdijk. Op een kaart van 1670 is nog wel een toren aangegeven, maar het huis was al vervangen door een boerderij. De huidige opstallen dateren van het einde van de negentiende eeuw.

Bij de boerderij is nu een camping gevestigd.

Het kasteel lag aan de flank van de Utrechtse Heuvelrug aan de zijde van de Gelderse Vallei. Het gebied wordt gekenmerkt door een gaaf historisch cultuurlandschap, waarin onder meer houtwallen aanwezig zijn.