Victory International
De term Victory Internationals verwijst naar twee reeksen van vriendschappelijke interlands tussen de nationale voetbalelftallen van Engeland, Schotland, Ierland en Wales, die gespeeld werden kort na afloop van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De wedstrijden werden georganiseerd om de overwinning (victory) over de centrale mogendheden en asmogendheden te vieren. De term refereert expliciet naar de wedstrijden die gespeeld werden in vredestijd, in contrast tegen de gespeelde interlands in oorlogstijd. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog werden ook tegen België, Zwitserland en Frankrijk Victory Internationals gespeeld.
1919-1920
[bewerken | brontekst bewerken]|
| ||||
| 22 maart 1919 |
Schotland 
|
2 – 1 |  Ierland
|
Ibrox Park, Glasgow |
Andrew Wilson  ?', ?'
|
25' Billy Halligan
| |||
|
| ||||
| 19 april 1919 |
Ierland
|
0 – 0 | Schotland
|
Windsor Park, Belfast |
|
| ||||
| 26 april 1919 |
Engeland 
|
2 – 2 | Schotland
|
Goodison Park, Liverpool Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: Warner (ENG) |
| Robert Turnbull Sydney Puddefoot |
James Wright James Bowie | |||
|
| ||||
| 3 mei 1919 |
Schotland
|
3 – 4 | Engeland
|
Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 80.000 Scheidsrechter: Joe Jackson (SCO) |
| Andrew Wilson Andrew Wilson Alan Morton |
Arthur Grimsdell Arthur Grimsdell Sydney Puddefoot | |||
|
| ||||
| 11 oktober 1919 |
Wales 
|
2 – 1[1] | Engeland
|
Ninian Park, Cardiff Toeschouwers: 20.000 Scheidsrechter: Sambrook (WAL) |
| Billy Meredith George Wynn |
Sydney Puddefoot | |||
|
| ||||
| 19 oktober 1919 |
Engeland
|
2 – 0 | Wales
|
Victoria Ground, Stoke-on-Trent Toeschouwers: 16.000 Scheidsrechter: Leigh (ENG) |
| Bob Whittingham Joe Smith |
||||
1945-1946
[bewerken | brontekst bewerken]|
| ||||
| 26 mei 1945 |
Engeland
|
2 – 2 |  Frankrijk
|
Wembley Stadium, Londen Toeschouwers: 65.000 Scheidsrechter: George Reader (ENG) |
| Horatio Carter 10' Tommy Lawton 79'
|
44' Ernest Vaast 90' (pen.) Oscar Heisserer
| |||
|
| ||||
| 15 september 1945 |
Ierland
|
0 – 1[2] | Engeland
|
Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 45.061 Scheidsrechter: Peter Craigmyle (SCO) |
| 80' Stan Mortensen
| ||||
|
| ||||
| 20 oktober 1945 |
Engeland
|
0 – 1[2] | Wales
|
The Hawthorns, West Bromwich Toeschouwers: 54.611 Scheidsrechter: George Reader (ENG) |
| Aubrey Powell | ||||
|
| ||||
| 10 november 1945 |
Schotland
|
2 – 0[2] | Wales
|
Hampden Park, Glasgow |
| William Waddell Jock Dodds |
||||
|
| ||||
| 19 januari 1946 |
Engeland
|
2 – 0 |  België
|
Wembley Stadium, Londen Toeschouwers: 85.000 Scheidsrechter: George Reader (ENG) |
| Robert Brown 13' Jesse Pye 24'
|
||||
|
| ||||
| 23 januari 1946 |
Schotland
|
2 – 2[3][4] | België
|
Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 48.830 Scheidsrechter: Joe Jackson (SCO) |
| Jimmy Delaney 53' Jimmy Delaney 89' (pen.)
|
64' Victor Lemberechts 76' Freddy Chaves
| |||
|
| ||||
| 2 februari 1946 |
Ierland
|
2 – 3[2] | Schotland
|
Windsor Park, Belfast Toeschouwers: 53.000 Scheidsrechter: D. Maxwell (NIR) |
| Davy Walsh Davy Walsh |
Billy Liddell Billy Liddell George Hamilton | |||
|
| ||||
| 13 april 1946 |
Schotland
|
1 – 0[2] | Engeland
|
Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 139.468 Scheidsrechter: Peter Craigmyle (SCO) |
| Jimmy Delaney | ||||
|
| ||||
| 4 mei 1946 |
Wales
|
0 – 1[2] | Ierland
|
Ninian Park, Cardiff Toeschouwers: 45.000 Scheidsrechter: G.O. Hancock (WAL) |
| Paddy Sloan | ||||
|
| ||||
| 11 mei 1946 |
Engeland
|
4 – 1 |  Zwitserland
|
Stamford Bridge, Londen Toeschouwers: 75.000 Scheidsrechter: Charles Delasalle (FRA) |
| Raich Carter Raich Carter Robert Brown Tommy Lawton |
Hans-Peter Friedlander | |||
|
| ||||
| 15 mei 1946 |
Schotland
|
3 – 1[5] | Zwitserland
|
Hampden Park, Glasgow Toeschouwers: 111.899 Scheidsrechter: P. Stevens (ENG) |
| Billy Liddell 25' Billy Liddell 28'Jimmy Delaney 35'
|
1' Georges Aeby
| |||
|
| ||||
| 19 mei 1946 |
Frankrijk
|
2 – 1 | Engeland
|
Stade olympique Yves-du-Manoir, Colombes Toeschouwers: 58.481 Scheidsrechter: Eugenio Scherz (SUI) |
| Jean Prouff 54' Ernest Vaast 78'
|
80' Jimmy Hagan
| |||
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ William Ball (Engeland) gaf op in de rust.
- ↑ a b c d e f Wedstrijd voor het British Victory Home Championship
- ↑ Volgens Archie Baird, die debuteerde, had de wedstrijd nooit door mogen gaan doordat het veld met enkele centimeters sneeuw en een dun laagje ijs onbespeelbaar leek. Daarnaast stak een stevige mist op waardoor spelers grote delen van het veld niet meer konden zien. Baird vermoedde dat alleen het feit dat de Belgen een lange reis hadden gehad en buitenlandse spelers een zeldzaamheid waren in Schotland, reden was de interland door te zetten.
- ↑ RSSSF
- ↑ George Lewis Young (Schotland) werd na rust vervangen door William Campbell, de eerste wissel in de geschiedenis van het Schotse voetbalelftal.