Vejatz lo contengut

Estivalelhas

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Estivalelhas
Ètievarèlyes (arpitan)
Estivareilles
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La gleisa de Sent Peire[N 1] e las restas de las fortificacions dau borg.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 45° 25′ 04″ N, 4° 00′ 41″ E
Superfícia 22,56 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
1 149 m
900 m
885 m
Geografia politica
País  Occitània
Estat Bandièra de França França
Region
84
Auvèrnhe Ròse Aups
Departament
42
Léger Armas del Departament de Léger
Arrondiment
421
Montbrison
Canton
4217
Saint-Bonnet-le-Château
Intercom
244200846
Leire Forés Aglomeracion
Cònsol Christian Barjon
(2008-2014)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2019)
683 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

698 ab.
Densitat 30,85 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Estivaliens, Estivaliennes (fr)
Còde postal 42380
Còde INSEE 42091

Estivalelhas[1] [e.tjə.vɒ.ˈrəj][N 2][1][2] (Ètievarèlyes[N 3][2][3] [e.tjə.vɒ.ˈrɛj][N 4][4] en arpitan e Estivareilles en francés) es una comuna occitana administrada per lo departament de Léger de la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.

En arpitan, Los abitants dau vilatge son apelats le mondo de vers Ètievarèlyes [lə ˈmɔ̃.dy dvez e.tjə.vɒ.ˈrɛj][N 5][4].

Dau latin *aestīvallĭcula, valeta d’estiva[1].

Las atestacions ancianas son Vicarius d'Estivallelliis en 1100, In Aniciensi parrochia, ecclesia de Estivalis en 1153, Prioratus d'Estivaleles en 1226, Prioratus de Estivarelles en 1250, Parrochia de Stivaleilles en 1258, Parrochia Destivaleylas en 1259, Lambertus prior d'Estivaleilles en 1262, Prior d'Estivaleylles e Prior Destivaylleles en 1287, Prioratus d'Estivalliles e Villa d'Estivalilles en 1295, Prioratus d'Estivalleriis e Prioratus de Estivarilliis en 1317, Ecclesia de Estivalelhiis en 1347, Locus Destivallis en 1348, Locus de Estivallellis en 1362, Ecclesia Destivalihes en 1372, Ecclesia Destivalihz en 1372, Estivalhilz en 1375, Locus d'Estivalailhes en 1379, Locus Destivalilhes en 1388, Apud Estivalhilhes en 1391, Ecclesia Sancti Petri d'Estivallelhes en 1393, Prioratus Destivaleilhes au siecle XIV, Locus de Estivaleliis e Locus de Estivalelhes en 1416, Estivalhelhes en 1417, Parrochia Destivaleheles Aniciensis diocesis en 1428, Parrochia Estivalheles en 1441, Estivalleilhes en 1441, Locus Destivalles en 1446, Parrochia Stivalhies en 1476, Locus Destivalhies en 1476, Ecclesia d'Estivalhes en 1498, Apud Stivaleilles e Apud Estivaleilles en 1502, Estivaleilhes en 1553, Estivareilles en 1674, Estivareille en 1682 e Estivareilles au siecle XVIII sus la mapa de Cassini[5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2008 2014 Christian Barjon    
març de 2001 2008      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 696, totala: 704


1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008




Cercar
Cercar
Cercar
644
653
667
2009 2010
658
672
671
678
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Luòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Nom supausat; Sent-Pierro-a-los-Liems en arpitan.
  2. Pronóncian tanben [əj.tji.vɒ.ˈlə.ʎɪj].
  3. Dins lo temps, s'apelava Ètivalèlyes [e.ti.va.ˈlɛ.ʎə], [e.ti.va.ˈlɛj] o ben [e.ti.vɒ.ˈlɛj].
  4. Dins lo temps, pronóncian probablament [e.tjə.va.ˈrɛ.ʎə] o ben [e.tjə.va.ˈrɛj].
  5. Dins lo temps, pronóncian probablament [lə ˈmɔ̃.do dvez e.tjə.va.ˈrɛ.ʎə] o ben [lə ˈmɔ̃.do dvez e.tjə.va.ˈrɛj].
  1. 1,0 1,1 et 1,2  Trésor des parlers occitans du Velay oriental et du Sud-Forez. 
  2. 2,0 et 2,1 (fr) Jean-Edmé Dufour - « Dictionnaire topographique du Forez et des paroisses du Lyonnais et du Beaujolais formant le département de la Loire », Mâcon, Protat, 1946, col. 313-314. Legir en linha.
  3. (fr) « Grande encyclopédie du Forez et des communes de la Loire. Le pays Stéphanois. La Vallée de l'Ondaine », Le Cotél, Horvath, 1985, p. 190-191.
  4. 4,0 et 4,1 (fr) Jean Chassagneux - « Le patois de Saint-Jean-Soleymieux. Essai de lexique patois-français » PDF , 2nda edicion, Village de Forez, 2005, p. 29 (coment : Etyera o ben Étyi (l')) e pueis 44.
  5. «Dictionnaire topographique de la France».