Oblast de Sakhalin

Сахали́нская о́бласть
Sakhalinskaïa oblast

País

capitala

87 100 km²

497 973 (2010)

Localizacion de l'oblast en Russia

Site Internet

http://www.adm.sakhalin.ru

L'oblast de Sakhalin (en rus Сахали́нская о́бласть, Sakhalinskaïa oblast) es un subjècte federau (oblast) de Russia. La capitala e pus granda vila es Iuzhno-Sakhalinsk, situada sus l'illa de Sakhalin, e que compta dins los 170 000 abitants.

Geografia

L'oblast es constituït de l'illa de Sakhalin, mas tot-parier de las illas Kuriles. Sa superficia es de 87 100 km².

Istòria

Los pòbles indigènas de Sakhalin son los nivkhs, los oroks e los ainos. Visquèron amb pauc de contacts amb las autras regions vesinas abans l'arribada dels Chineses, dels Japoneses e dels Russes.

Los primièrs Europèus per explorar las còstas de Sakhalin Island foguèron Ivan Moskvitin e Martin Gerritz de Vries al sègle XVII, Joan Francés de La Peirosa en 1787 e Adam Johann von Krusenstern en 1805.

Los establiments japoneses sus Sakhalin datan del periòde Edo. Ōtomari foguèt fondada en 1679. Del temps de las dinastias Ming e Qing China considerèt que l'iscla èra dins lo sieu empèri. Totun i aguèt pas jamai de preséncia militara sus l'iscla. Japon, preocupat per Russia, proclamèt unilateralament sa sobeiranetat sus l'illa tota en 1845. Los colons russes ignorèron aquesta annexion formala mas pas brica efectiva (e las reivindicacions de China).

En 1855, Russia e Japon signèron lo Tractat de Shimoda que declarava que los Russes podián viure dins lo nòrd, e los Japoneses dins lo sud. En 1875 Tractat de Sant Pertersborg Japon cedèt lo sud en escambi de las illas Kuriles. En 1905, amb lo Tractat de Porsmouth, Japon recuperèt lo sud de l'illa. En Agost de 1945, l'URSS reprenguèt lo sud de Sakhalin.

Las quatre illas mai meridionalas de las Kuriles son encara reivindicadas per Japon.

Populacion

Situacion demografica

La populacion de l'oblast es de 487 293 en 2016. Dempuèi la fin de l'URSS, lo declin de la populacion es estat constant. En 1991, i aviá 715 333 abitants. En 25 ans l'oblast a perdut 32% de sa populacion, mai que mai per encausa d'emigracion mas tanben a la seguida d'un crisi demografica grèva. Per exemple, en 1995, lo taus de mortalitat pujèt fins a 17‰ mentre que lo taus de natalitat cabussava a 8,9‰. A l'ora d'ara la situacion s'es estabilizada (2014, natalitat 13,6‰; mortalitat 13‰; creis natural 0.6‰)^[1].

Composicion etnica

La populacion es en larga majoritat russa. Lo recensament de 2010 foguèt incomplèt e los percentatge son inferiors a la realitat. I auriá de fach 86,3% de Russes e 90% d'Europèus. La principala minoritat es la coreana (5,3%). Los pòbles siberians representan aperaquí 1% de la populacion. Lo demai es compausat d'etnias divèrsas representativas de l'anciana URSS tota, especialamet de pòbles altaïcs.

Repaticion etnica segon los recensaments
Nacionalitat	1989	Percentatge	2002	Percentatge	2010^[2]	Percentatge
Russes	579.887	81,65	460.778	84,28	409.786	82,29
Coreans	35.191	4,95	29.592	5,41	24.993	5,02
Ucraïnians	46.216	6,51	21.831	3,99	12.136	2,44
Tatars	10.699	1,51	6.830	1,25	4.880	0,98
Bielorusses	11.423	1,61	5.455	1,00	2.994	0,60
Nivkhs	2.008	0,28	2.450	0,45	2.290	0,46
Quirgizes	241	0,03	86	0,02	1.763	0,35
Mordvins	5.641	0,79	2.943	0,54	1.666	0,33
Ozbècs	763	0,11	298	0,05	1.518	0,30
Armènis	804	0,11	1.144	0,21	1.240	0,25
Azeris	951	0,13	1.138	0,21	1.155	0,23
Chovashes	2.452	0,35	1.300	0,24	822	0,17
Moldaus	1.456	0,21	751	0,14	581	0,12
Bashkirs	1.019	0,14	586	0,11	527	0,11
Alemands	1.230	0,17	902	0,16	493	0,10
Cazacs	1.069	0,15	554	0,10	428	0,09
Abitants	710.242	100,00	546.695	100,00	497.973	100,00