Vejatz lo contengut

Mètro de Londres

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Mètro de Londres
(en) London Underground
Imatge illustratiu de l'article Mètro de Londres
Logo del mètro de Londres.

Imatge illustratiu de l'article Mètro de Londres
Estacion Farringdon sus la Metropolitan line.

Situacion Grand Londres, Chiltern, Epping Forest, Three Rivers e Watford
Bandièra: Reialme UnitReialme Unit
Tipe Mètro
Intrada en servici 10 de genièr de 1863
Longor del malhum 421 km
Estacions 270
Frequentacion 1,379 miliard (2016-2017)[1] siá 4,8 milions de viatjaires per jorn
Escartament dels ralhs 1 435 mm
Espleitador Transport for London
Sit internet tfl.gov.uk
Vitessa mejana 33 km/h
Vitessa maximala 100 km/h (62 mph
Malhums connèxes TramlinkOvergroundDLR

Imatge illustratiu de l'article Mètro de Londres

Lo mètro de Londres (en anglés : London Underground) es lo malhum metropolitan que desservís lo Grand Londres e los espacis a l'entorn d'Essex, de Hertfordshire e de Buckinghamshire. Es comunament apelat Underground — que significa « sosterranh », emai que 55 % del malhum siá situat en susfàcia — o The Tube (« Lo tube »), en referéncia a la forma cilindrica dels tunèls de sas linhas prigondas. Lo premièr projècte d'un mètro a Londres remonta a 1827. La Metropolitan Line es la premièra linha, inaugurada lo 10 de genièr de 1863[2], çò que ne fa malhum metropolitan mai vièlh al mond, son traçat constituïssent d’ara enlà dins sa màger partida la Hammersmith & City line. Lo malhum actual compta 11 linhas e desservís 270 estacions (dont d'unas barraduras) sus près de 402 kilomètres. Permet lo transpòrt de 1,379 miliard de viatjaires al moment del cicle annadièr 2016-2017, siá una mejana quotidiana de mai de 4,8 milions de passatgièrs.

Lo mètro de Londres possedís onze linhas : Bakerloo line, Central line, Circle line, District line, Hammersmith & City line, Jubilee line, Metropolitan line, Northern line, Piccadilly line, Victoria line e Waterloo & City line. Fins al 22 de decembre de 2007, lo malhum comptava una dotzena linha, la East London line, que barrèt per de trabalhs de conversion foguèt integrada al malhum del London Overground al moment de sa reobertura en 2010. Las linhas de mètro pòdon èsser classadas en dos tipes : recobèrtas (Subsurface) e en sosterranh prigond (Deep-level Tube). Las linhas recobèrtas son cavadas per lo metòde de las trencadas cobèrtas, ambe los ralhs situats environ cinq mètres jos la susfàcia.

Linha Color Annada d'obertura Tipe Longor Estacions desservidas Trafic annal en milions Material rotlant
Bakerloo
Marron
1906 Sosterranh 23,2 km 25 117 1972 Stock
Central
Roge
1900 Sosterranh 74 km 49 288 1972 Stock
Circle
Jaune
1884 Recobèrt 27,2 km 36 73 S7 Stock
District
Verd
1868 Recobèrt 64 km 60 226 S7 Stock
Hammersmith & City
Ròse
1864 Recobèrt 26,5 km 29 61 S7 Stock
Jubilee
Gris
1979 Sosterranh 36,2 km 27 280 1996 Stock
Metropolitan
Magenta
1863 Recobèrt 66,4 km 34 80 S8 Stock
Northern
Negre
1890 Sosterranh 57,6 km 50 294 1995 Stock
Piccadilly
Blau sombre
1906 Sosterranh 70,4 km 53 206 1973 Stock
Victoria
Blau clar
1968 Sosterranh 22,5 km 16 263 2009 Stock
Waterloo & City
Turquesa
1898 Sosterranh 2,4 km 2 16 1992 Stock

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  • (fr) Aqueste article es parcialament o en totalitat eissit d’una traduccion de l’article de Wikipèdia en francés intitolat « Métro de Londres ».
  1. (en) PDF Annual Report and Statement of Accounts 2013
  2.  {{{títol}}}. ISBN 978-1843-540229. 

Vejatz tanben

[modificar | Modificar lo còdi]
Sus d'autres projècte de Wikimedia:
Commons
Commons
Commons (Galariá)
Commons
Commons
Commons (Categoria) Modifica el valor a WikidataModèl:Commonscat/categories

Articles ligats

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]