Vejatz lo contengut

Milhan

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
De non pas con·hóner dab Melhan.
Vilatge d'Occitània
Milhan
Meilhan-sur-Garonne
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Lo canau e Garòna vist deu tuc (de la vila hauta).
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 31′ 20″ N, 0° 02′ 04″ E
Superfícia 28,62 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
90 m
50 m
12 m
Geografia politica
País  Gasconha
Vasadés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
472
Marmanda
Canton
4721
Marmanda-1 (caplòc deu Canton de Milhan avant 2015)
Intercom
244700522
Vath de Garòna Aglomeracion
Cònsol Régine Povéda
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
1 319 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

1 378 ab.
Densitat 47,06 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Meilhanais (en francés)
Còde postal 47180
Còde INSEE 47165

Milhan, foneticament [mi'ʎan] o [mi'jan] (eventualament de Garòna)[1] (en francés Meilhan-sur-Garonne dempuèi 1919, Meilhan avant) es ua comuna gascona de Vasadés [2], situada dens lo departament d'Òut e Garona e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]

Bénédicte Boyrie-Fénié dona nombrosas atestacions, que son en latin (quan i a una vocala après -n) o en occitan, quasi totas en Mi- : Millan (1253, 1242-1255), Millans, 1242-1255, Millanum (1242-1255), Milhanum (1242-1255, 1274, 1370), Milhan (1275, 1280, 1407), Miliano (1283), Milhano (1291), Amilhano (sègle XIV); n'i a duas pr'aquò que son en Me- : la prumèira, Meliano (ecclesia Sancti Eparchi de ~) [Sent Cibard es encara lo patron de la glèisa, bastida entre 1851 e 1853], en 1126, e la de 1376, Melha. Dus ajustadís tardius precisan la situacion geografica : supra Garonam, en latin, en 1370, e sobre Garona en 1407 [1].

Dens l'ensemble, los especialistas son d'acòrd sus l'origina deu nom : lo nom d'òme gallés Mellius (causit per Dauzat e Rostaing e per Jacques Astor) o lo nom d'òme latin Aemilius, damb lo sufixe latin -anum [3]. Aemilius + anum es tanben la causida de Bénédicte Boyrie-Fénié, que cita pr'aquò l'opinion de Negre, dirèctament un nom de persona Aemilianus, sense sufixe. Se tracta donc d'una anciana propietat gallo-romana, que pòrta lo nom deu mèste. La vocala iniciala dispareishut (aferèsi) [1] a epòca anciana (veire las atestacions) e l palatala (l molhada) se iodizèt (vengut un -i- de transicion entre las duas sillabas) recentament (la prononciacion normativa consèrva -l- palatala). L'aferèsi de a- s'explica per la confusion damb la preposicion. Delamarre ajusta lo nom Mellios, derivat en -anon, fòrma celtica autentica de Mellius e un nom Melius, latin o celtic [4].
Bénédicte Boyrie-Fénié causís lo nom de Milhan de Garòna (la prononciacion damb o ubèrta caracteriza las populacions que viven près deu flume, las que viven pus lunh disen Garona).

Remarcas sus la grafia

Lo que creèt la pagina, en 2011, coneishèva pas lo libre de Bénédicte Boyrie-Fénié, sortit en 2012, e tot çò que conten sus las nombrosas fòrmas ancianas e la prononciacion contemporanèa. Aquí perqué causit Melhan, probablament segon lo francés Meilhan.

La question de Me- o Mi- es pas un ahar d'etimologia : que lo nom de persona sia Mellius o Æmilĭus, damb i brèva, l'evolucion es normalament *Melhan. Pr'aquò, quasi totas las atestacions après 1126 son en Mi- e n'i a pro per assegurar que la prononciacion èra atau. Coma la prononciacion contemporanèa es tanben en Mi-, s'encapriciar a escriure Me- serè crear una contradiccion insuportabla entre l'orau e l'escrit, inutilament perqué Milhan es pas una deformacion recenta.

Un còp la prononciacion Milhan installada, autorn dau sègle XIII, la possibilitat d'un afebliment en Me- de la sillaba iniciala, pretonica e donc fragila, èra totjorn possible; es plan çò qu'arribèt (atestacion de 1376), provisòriament o esporadicament perqué la prononciacion en Mi- tornèt paréisher, segon l'atestacion de 1407, e que contunhèt dens la prononciacion modèrna. Cau notar tanben que l'atestacion Melha de 1376, sense -n finala, es suspècta d'èstre pas d'origina locala, nimèi gascona.

Per totas aqueras rasons, la sola grafia possibla es Milhan e pas *Melhan.

Milhan o Milhan de Garòna ? *Milhan sobre Garòna, confòrmament a las atestacions de 1370 o 1407, es ua fòrma inatestada dens lo gascon modèrne, que causeish puslèu -de Garòna. L'usatge corrent es Milhan, sense precision. Lo risque que Melhan (Gers), o un autre Melhan, anciana comuna francesa de Gers annexada per Ordan e La Ròca, sia tanben un Milhan, harè preferir Milhan de Garòna; mès l'argument es fragile, pui que pòdon precisar la localisacion en cas de necessitat. Sembla donc prudent de gardar Milhan coma fòrma normala en occitan, confòrma a l'usatge locau exclusiu.

En 1793, lo nom oficiau de la municipalitat èra « Meilhan, Jusix et Saint Sauveur de Meilhan » (Milhan, Josic e Sent Sauvador de Milhan, o dau Lisòs). Las autas duas partidas de la municipalitat venguren las comunas de Josic e de Sent Sauvador entre 1793 e 1800 [5].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
març de 2008 (2026) [6] Régine Povéda PS conselhèira generala (2008-2015), deputada (5 d'octobre 2014-17 de junh 2017)
març de 1971 2008 Jean Fenouillet PS  
  1971      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Milhan, qu'èra un canton abans, es dempui 2015 dens lo canton de Marmanda-1.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 1347, totala: 1443

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
3 460 2 414 2 233 2 266 2 140 2 292 2 291 2 402 2 268

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
2 285 2 169 2 028 2 083 1 994 2 073 1 949 1 898 1 931

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 856 1 810 1 753 1 474 1 441 1 367 1 441 1 471 1 504

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 438
1 404
1 322
1 382
1 255
1 253
1 303
1 312
1 320
1 475
2009 2010
1 320
1 476
1 327
1 485
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 1319 abitants e la densitat èra de 46,09 ab/km².
  • La pèrta de 1046 abitants entre 1793 e 1800 s'explica per l'independéncia comunala de Josic (425 abitants en 1800) e de Sent Sauvador (659 abitants en 1800) entre las duas datas (o lur comptatge a part).

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas damb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Bénédicte Boyrie-Fénié, Dictionnaire toponymique des communes, Lot-et-Garonne, ed. CAIRN, Institut Occitan, Pau, 2012, p. 171-172
  2. https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k9616679v/f159.item.zoom
  3. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 445, a Meilhac
  4. Xavier Delamarre, Noms de lieux celtiques de l'Europe ancienne, ed. Errance, 2012, p. 197, 302 e 356
  5. http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=21843
  6. https://www.sudouest.fr/2020/05/26/lot-et-garonne-decouvrez-les-nouveaux-maires-elus-7512535-3603.php