fromm

fromm (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [fʀɔm]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pobożny

w funkcji przysłówka

(2.1) pobożnie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der fromme ein frommer frommer	die fromme eine fromme fromme	das fromme ein frommes frommes	die frommen frommen fromme
Gen.	słaba mieszana mocna	des frommen eines frommen frommen	der frommen einer frommen frommer	des frommen eines frommen frommen	der frommen frommen frommer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem frommen einem frommen frommem	der frommen einer frommen frommer	dem frommen einem frommen frommem	den frommen frommen frommen
Akk.	słaba mieszana mocna	den frommen einen frommen frommen	die fromme eine fromme fromme	das fromme ein frommes frommes	die frommen frommen fromme

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

(1.1) ein frommer Bursche / Christ / Junge / Mann • eine fromme Dame / Frau • ein frommes Fräulein / Kind / Leben / Mädchen • ein frommes Leben führen

(1.1) sich fromm verhalten

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Frömmigkeit ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: