Brugia

Brugia (język polski)

herb Brugii (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w północno-zachodniej Belgii, ośrodek administracyjny prowincji Flandria Zachodnia; zob. też Brugia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Brugia	Brugie
dopełniacz	Brugii	Brugi
celownik	Brugii	Brugiom
biernik	Brugię	Brugie
narzędnik	Brugią	Brugiami
miejscownik	Brugii	Brugiach
wołacz	Brugio	Brugie

przykłady:

(1.1) Kupiłam w Brugii srebrny naszyjnik dla Latiki.

(1.1) Zwiedzimy Brugię z miejscowym przewodnikiem, który mówi po polsku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Brugii • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Brugii • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Brugii • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Brugii • mieszkaniec / mieszkanka Brugii • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Brugii • pochodzić z Brugii • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Brugii

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brugijczyk mos, brugijka ż

przym. brugijski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Bruges
• bułgarski: (1.1) Брюге, Брюж
• czeski: (1.1) Bruggy ż lm
• francuski: (1.1) Bruges m
• hiszpański: (1.1) Brujas ż
• łaciński: (1.1) Brugae
• niderlandzki: (1.1) Brugge
• niemiecki: (1.1) Brügge n
• nowogrecki: (1.1) Μπρυζ ż
• słowacki: (1.1) Bruggy ż lm
• włoski: (1.1) Bruges ż

źródła: