Przejdź do zawartości

mieć miejsce

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

mieć miejsce (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA: [ˈmʲjɛ̇t͡ɕ ˈmʲjɛ̇jst͡sɛ], AS: [mʹi ̯ėć mʹi ̯ėi ̯sce], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• wym. warsz.• i → j 
​?/i
znaczenia:

związek frazeologiczny

(1.1) rozgrywać się, odbywać się, zaistnieć[1]
(1.2) dosł. posiadać miejsce na coś
odmiana:
(1.1-2) zob. mieć
przykłady:
(1.1) W ciągu roku mają miejsce dwie równonoce, wiosną i jesienią, kiedy noc i dzień są tak samo długie.
(1.2) W garażu mam jeszcze miejsce na dwa samochody.
składnia:
(1.2) mieć miejsce + na + B.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rozgrywać się, odbywać się, dziać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prawdopodobnie kalka z franc. avoir lieu[2]
uwagi:
(1.1) zwrot „mieć miejsce”, choć stosowany, nie jest aprobowany przez polskich normatywistów[3] lub uważany za nadużywany[2]
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „miejsce” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „mieć miejsce” w: Poradnia językowa PWN.
  3. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Zabezpieczyć drzwi, ale nie… dostawy!” w: Maciej Malinowski, Obcy język polski.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=mieć_miejsce&oldid=8463412”