Przejdź do zawartości

boczoń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

boczoń (język polski)

[edytuj]
boczoń (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) gw.[1] bocian, bocian biały
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bocian, pot. bociek; gw. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, bocoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; reg. białost. klekotun
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *botьjanъ
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bocian
źródła:
  1. ↑ Janusz Strutyński, Polskie nazwy ptaków krajowych. Prace Komisji Językoznawstwa Nr 33, Polska Akademia Nauk – Oddział w Krakowie, 1972.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=boczoń&oldid=6553875”