braknąć

braknąć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbraknɔ̃ɲt͡ɕ], AS: [braknõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

czasownik niewłaściwy nieprzechodni niedokonany lub dokonany

(1.1) aspekt niedokonany od: zabraknąć

odmiana:

(1.1)

nieos.,

 

forma	tryb oznajmujący	tryb warunkowy	tryb rozkazujący
bezokolicznik	braknąć
czas teraźniejszy	braknie	brakłoby by brakło	niech braknie
czas przyszły	będzie brakło będzie braknąć	—	—
czas przeszły	brakło	byłoby brakło by było brakło	—

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zabraknąć

antonimy:

(1.1) starczyć, wystarczyć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. brakować ndk., wybrakować dk., zabraknąć dk.

rzecz. braknięcie n, brak

przym. wybrakowany

ims. wybrakowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: brakować

źródła: