ciecierzyca
ciecierzyca (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌt͡ɕɛ̇t͡ɕɛˈʒɨt͡sa], AS: [ćėćežyca], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Cicer L.[1], rodzaj roślin jednorocznych z rodziny bobowatych; zob. też ciecierzyca w Wikipedii
- (1.2) bot. roślina z gatunku ciecierzyca pospolita uprawiana ze względu na jadalne nasiona; zob. też ciecierzyca pospolita w Wikipedii
- (1.3) spoż. nasiona ciecierzycy (1.2)
- odmiana:
- (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciecierzyca ciecierzyce dopełniacz ciecierzycy ciecierzyc celownik ciecierzycy ciecierzycom biernik ciecierzycę ciecierzyce narzędnik ciecierzycą ciecierzycami miejscownik ciecierzycy ciecierzycach wołacz ciecierzyco ciecierzyce
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) groch włoski
- (1.3) pot. cieciorka
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cieciorka ż, Ciecierzyce nmos
- przym. ciecierzycowy, cieciorkowy, ciecierzycki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- amharski: (1.2) ሽምብራ
- angielski: (1.2) chick pea, chickpea, garbanzo bean; (1.3) chick pea, chickpea, garbanzo bean
- arabski: (1.2) حمص m (ḥimmiṣ / ḥimmaṣ / ḥummuṣ)
- baskijski: (1.2) txitxirio; (1.3) txitxirio
- dalmatyński: (1.2) cič m
- duński: (1.1) kikært w; (1.2) kikært w; (1.3) kikærter lm
- francuski: (1.2) pois chiche m; (1.3) pois chiche m
- hiszpański: (1.2) garbanzo m; (1.3) garbanzo m
- japoński: (1.2) 雛豆 / ヒヨコマメ (ひよこまめ, hiyokomame)
- kataloński: (1.2) cigró m; (1.3) cigró m
- kurmandżi: (1.2) nahk, nok, nuk
- łaciński: (1.1) Cicer m; (1.2) cicer m; (1.3) cicer m
- nowogrecki: (1.2) ρεβίθι n
- portugalski: (1.2) grão-de-bico m, gravanço m, ervanço m, ervilha-de-galinha ż, ervilha-de-bengala ż
- rosyjski: (1.2) турецкий горох m, нут m; (1.3) турецкий горох m, нут m
- serbski: (1.2) леблебија ż
- ukraiński: (1.1) нут m; (1.2) нут m; (1.3) нут m
- włoski: (1.2) cece m; (1.3) cece m
- źródła:
