cielesny

cielesny (język polski)

wymowa:

IPA: [t͡ɕɛˈlɛsnɨ], AS: [ćelesny], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący ciała i cielesności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	cielesny		cielesna	cielesne	cieleśni	cielesne
dopełniacz	cielesnego		cielesnej	cielesnego	cielesnych
celownik	cielesnemu		cielesnej	cielesnemu	cielesnym
biernik	cielesnego	cielesny	cielesną	cielesne	cielesnych	cielesne
narzędnik	cielesnym		cielesną	cielesnym	cielesnymi
miejscownik	cielesnym		cielesnej	cielesnym	cielesnych
wołacz	cielesny		cielesna	cielesne	cieleśni	cielesne

przykłady:

(1.1) Ale mu powiem: święty Pietruńku! zaklinam cię na ucho Malchusowe, nie czyńże mi wstrętu, boć to poganie tak mi popsowali szatki cielesne…

składnia:

kolokacje:

(1.1) kara cielesna • kontakt cielesny

synonimy:

(1.1) fizyczny

antonimy:

(1.1) duchowy, intelektualny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ciało n, ciałko n, cielsko n, cielesność ż, ucieleśnienie n, cielesieństwo n

czas. ucieleśniać ndk.

przysł. cieleśnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *tělesьnъ

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) carnal, corporal, corporeal
• arabski: (1.1) بدني
• białoruski: (1.1) цялесны
• esperanto: (1.1) korpa
• francuski: (1.1) charnel, corporel
• hindi: (1.1) शारीरिक
• hiszpański: (1.1) corporal, corpóreo
• interlingua: (1.1) carnal, corporal, corporee
• niemiecki: (1.1) körperlich
• nowogrecki: (1.1) σωματικός
• sanskryt: (1.1) रूपिन्, शारीरिक
• tuvalu: (1.1) faka-te-foitino
• ukraiński: (1.1) тілесний
• węgierski: (1.1) testi

źródła: