dowieść

dowieść (język polski)

wymowa:

​

homofon: dowieźć

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. dowodzić)

(1.1) aspekt dokonany od: dowodzić

odmiana:

przykłady:

(1.1) Docent ośmieszył się opublikowaniem hipotezy, której fałszu potrafi dowieść każdy student fizyki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dowód mrz, dowodzik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: dowodzić

• ukraiński: (1.1) довести

źródła: