fenig
fenig (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) daw. jedn. monet. setna część marki niemieckiej; zob. też fenig w Wikipedii
- (1.2) hist. numizm. potoczna nazwa denara w krajach germańskich od VIII do X wieku
- (1.3) daw. jedn. monet. setna część marki polskiej w latach 1917-1924[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fenig fenigi dopełniacz feniga[2] fenigów celownik fenigowi fenigom biernik feniga[2] fenigi narzędnik fenigiem fenigami miejscownik fenigu fenigach wołacz fenigu fenigi
- przykłady:
- (1.1) Na wycieczce do NRD kupiłem za dziewięćdziesiąt dziewięć fenigów singla Neny z piosenką o dziewięćdziesięciu dziewięciu balonach.
- (1.3) Handlarz z Woli orzekł, że za tę starzyznę nie dałby nawet pół feniga.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) fenik m
- duński: (1.1) pfennig w
- kataloński: (1.1) pfennig m
- niemiecki: (1.1) Pfennig m
- słowacki: (1.1) fenig m
- wilamowski: (1.1) fēńiḱ m
- źródła:
- ↑ Marian Kowalski, Vademecum kolekcjonera monet i banknotów, Ossolineum, Wrocław 1988, s. 101.
- ↑ 2,0 2,1 Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 11, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 234.
fenig (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jedn. monet. fenig - dawna moneta w państwach germańskich i niemieckich[1][2]
- (1.2) jedn. monet. fenig - moneta zdawkowa w Niemczech do 2002 roku[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik fenig fenigy dopełniacz fenigu fenigov celownik fenigu fenigom biernik fenig fenigy miejscownik fenigu fenigoch narzędnik fenigom fenigmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 178.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „fenig” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.