Przejdź do zawartości

guma

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: gumma
guma (1.1)
guma (1.2)
guma (1.3)
guma (1.4)
guma (1.5)
guma (1.6)
guma (1.7)
wymowa:
IPA[ˈɡũma], AS[gũma], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj rozciągliwego tworzywa; zob. też guma w Wikipedii
(1.2) pot. guma do żucia
(1.3) gumka bieliźniana służąca do skakania przez nią, także sama zabawa polegająca na skakaniu przez gumę
(1.4) pot. prezerwatywa[1]
(1.5) pot. dętka lub opona, najczęściej przebita[1]
(1.6) pot. gumowa pałka do bicia[2]
(1.7) przest. pot. dorożka, pojazd na ogumionych kołach[2][3]
(1.8) daw. kosmet. pomada do włosów[3]
(1.9) środ. narkomanów klej wąchany przy podgrzewaniu[2]
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.2) Matka zastanawiała się, jak usunąć gumę z dżinsów syna.
(1.3) Dziewczynki grały na podwórku w gumę.
(1.4) Jacek na podryw zawsze bierze gumy.
składnia:
kolokacje:
(1.2) kupić / wypluć / żuć gumę
(1.3) grać / skakać w gumę
(1.5) złapać gumęposzła / strzeliła guma • palić gumęłysa guma
synonimy:
(1.4) zob. prezerwatywa
(1.5) kapeć, flak
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) elastomer
(1.4) środek antykoncepcyjny
(1.6) pałka
(1.7) dorożka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gumowiec m, gumiś m, gumowanie n, wygumowanie n, gumkowanie n, wygumkowanie n, gumowatość ż
zdrobn. gumka ż, gumeczka ż
czas. gumować ndk., wygumować dk., gumkować ndk., wygumkować dk.
przym. gumowy, gumowaty
przysł. gumowato
związki frazeologiczne:
mieć uszy z gumy
etymologia:
(1.1) niem. Gumme < st.franc. goumme < łac. cummis < gr. κόμμι (kómmi)[4]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: prezerwatywa
źródła:
  1. 1,0 1,1 Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 110.
  2. 2,0 2,1 2,2 Hasło „guma” w: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, red. Halina Zgółkowa, t. 13, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań 1994-2005, ISBN 83-900203-3-5, s. 189 i 190.
  3. 3,0 3,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „guma” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Hasło „guma” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) guma
odmiana:
(1.1) lp gȕma, gȕme, gȕmi, gȕmu, gȕmom, gȕmi, gȕmo; lm gȕme, gûmā, gȕmama, gȕme, gȕmama, gȕmama, gȕme
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) guma (tworzywo)
(1.2) gumka
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. gumový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
guma (1.2)
guma (1.4)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) guma[1] (tworzywo)
(1.2) gumka (do ścierania)[2]
(1.3) gumka (bieliźniana)[2]
(1.4) guma do żucia[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) surová / syntetická guma
(1.2) mäkká / tvrdá guma
(1.3) bielizňová guma • guma do nohavíc
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gumáreň ż
zdrobn. gumka ż, gumička ż
przym. gumový, gumený, gumárenský
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 1.
  2. 2,0 2,1 2,2 slovník.sk