Przejdź do zawartości

iskrzyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

iskrzyć (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wyrzucać z siebie iskry
(1.2) świecić lub odbijać światło w sposób przypominający naprzemienne gaśnięcie i zapalanie się
(1.3) o silnym uczuciu: być odczuwanym między ludźmi związanymi ze sobą jakąś sytuacją
(1.4) książk. wyróżniać się w bardzo pozytywny sposób na tle podobnych rzeczy

czasownik zwrotny niedokonany iskrzyć się (dk. brak)

(2.1) wytwarzać iskry prądu elektrycznego
(2.2) odbijając światło sprawiać wrażenie naprzemiennego gaśnięcia i zapalania się
(2.3) być pełnym czegoś, co wyróżnia dany tekst lub wypowiedź na tle innych
odmiana:
(1.1-4) koniugacja VIb
(2.1-3) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. iskra ż, iskierka ż, iskiereczka ż, iskrownik m iskrzenie n
czas. zaiskrzyć dk.
przym. iskrowy, iskrownikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *jьskriti[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „iskrzyć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.