kopnięcie

kopnięcie (język polski)

wymowa:

IPA: [kɔpʲˈɲɛ̇̃ɲʨ̑ɛ], AS: [kopʹńė̃ńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) cios zadany nogą

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kopnięcie	kopnięcia
dopełniacz	kopnięcia	kopnięć
celownik	kopnięciu	kopnięciom
biernik	kopnięcie	kopnięcia
narzędnik	kopnięciem	kopnięciami
miejscownik	kopnięciu	kopnięciach
wołacz	kopnięciu	kopnięcia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. kopać

rzecz. kopniak m, kopanie n, kop m

przym. okopowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kopnąć + -ęcie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) kick
• baskijski: (1.1) ostiko, ostikada
• duński: (1.1) spark n
• francuski: (1.1) coup de pied m
• grenlandzki: (1.1) isimmitsineq
• hiszpański: (1.1) patada
• japoński: (1.1) 蹴
• jidysz: (1.1) בריקע m (brike)
• niemiecki: (1.1) Fußtritt m
• nowogrecki: (1.1) κλοτσιά ż
• włoski: (1.1) calcio m, pedata ż

źródła: