poprawka

poprawka (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) skorygowanie czegoś

(1.2) wersja tekstu

(1.3) praw. formalna propozycja zmiany procedowanego w parlamencie aktu prawnego

(1.4) pot. egzamin poprawkowy

(1.5) wartość o którą należy skorygować wyniki pomiaru

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	poprawka	poprawki
dopełniacz	poprawki	poprawek
celownik	poprawce	poprawkom
biernik	poprawkę	poprawki
narzędnik	poprawką	poprawkami
miejscownik	poprawce	poprawkach
wołacz	poprawko	poprawki

przykłady:

(1.4) No to Kowalska, spotkamy się na poprawce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.4) egzamin

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poprawa ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawianie n, poprawienie n

czas. poprawiać ndk., poprawić dk.

przym. poprawczy, poprawkowy, poprawny, poprawnościowy

przysł. poprawnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. poprawiać + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) correction, adjustment, alteration, patch, modification; (1.2) revision; (1.3) amendment
• chorwacki: (1.3) amandman m
• włoski: (1.1) correzione ż, emendamento m; (1.2) revisione ż; (1.3) esame di riparazione m, esame di ripetizione m

źródła: