steif

steif (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʃtaɪ̯f]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sztywny

(1.2) drętwy, zdrętwiały

w funkcji przysłówka

(2.1) sztywno

(2.2) drętwo

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der steife ein steifer steifer	die steife eine steife steife	das steife ein steifes steifes	die steifen steifen steife
Gen.	słaba mieszana mocna	des steifen eines steifen steifen	der steifen einer steifen steifer	des steifen eines steifen steifen	der steifen steifen steifer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem steifen einem steifen steifem	der steifen einer steifen steifer	dem steifen einem steifen steifem	den steifen steifen steifen
Akk.	słaba mieszana mocna	den steifen einen steifen steifen	die steife eine steife steife	das steife ein steifes steifes	die steifen steifen steife
stopień wyższy (Komparativ) steifer- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der steifere ein steiferer steiferer die steifere eine steifere steifere das steifere ein steiferes steiferes die steiferen steiferen steifere Gen. słaba mieszana mocna des steiferen eines steiferen steiferen der steiferen einer steiferen steiferer des steiferen eines steiferen steiferen der steiferen steiferen steiferer Dat. słaba mieszana mocna dem steiferen einem steiferen steiferem der steiferen einer steiferen steiferer dem steiferen einem steiferen steiferem den steiferen steiferen steiferen Akk. słaba mieszana mocna den steiferen einen steiferen steiferen die steifere eine steifere steifere das steifere ein steiferes steiferes die steiferen steiferen steifere
stopień najwyższy (Superlativ) steifst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der steifste ein steifster steifster die steifste eine steifste steifste das steifste ein steifstes steifstes die steifsten steifsten steifste Gen. słaba mieszana mocna des steifsten eines steifsten steifsten der steifsten einer steifsten steifster des steifsten eines steifsten steifsten der steifsten steifsten steifster Dat. słaba mieszana mocna dem steifsten einem steifsten steifstem der steifsten einer steifsten steifster dem steifsten einem steifsten steifstem den steifsten steifsten steifsten Akk. słaba mieszana mocna den steifsten einen steifsten steifsten die steifste eine steifste steifste das steifste ein steifstes steifstes die steifsten steifsten steifste

(2.1-2) nieodm.; st. wyższy steifer; st. najwyższy am steifsten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Steifen n, Steife ż, Steifung ż, Steifheit ż, Steifigkeit ż

czas. steifen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: