zawracać dupę

zawracać dupę (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈvrat͡sad͡ʑ ˈdupɛ], AS: [zavracaʒ́ dupe], zjawiska fonetyczne: denazal.• udźw. międzywyr.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia niedokonana

(1.1) wulg. zob. zawracać głowę

odmiana:

(1.1) zob. zawracać; „dupę” nieodm. (w formach zaprzeczonych - „dupy”)

przykłady:

(1.1) Nie zawracaj mi dupy! Jestem zajęty!

składnia:

(1.1) zawracać + C. (komuś) + dupę + N. (czymś)

kolokacje:

(1.1) zawracać dupę pierdołami / głupotami / bzdetami / bzdurami

synonimy:

(1.1) wulg. truć dupę; pot. zawracać tyłek, truć tyłek, truć głowę, zawracać głowę, zawracać gitarę

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) tocar los huevos
• włoski: (1.1) rompere i coglioni, rompere le palle

źródła: