Przejdź do zawartości

Biały Bim Czarne Ucho (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biały Bim Czarne Ucho
Белый Бим Чёрное ухо
Gatunek

dramat

Data premiery

1977

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

182 min

Reżyseria

Stanisław Rostocki

Scenariusz

Stanisław Rostocki,
Gawriił Trojepolski (powieść)

Główne role

Wiaczesław Tichonow

Muzyka

Andriej Pietrow

Zdjęcia

Wiaczesław Szumski

Pomnik Bima w Woroneżu

Biały Bim Czarne Ucho (ros. Белый Бим Чёрное ухо; Biełyj Bim Czornoje ucho) – radziecki film dramatyczny z 1977 roku, zrealizowany na podstawie powieści Gawriiła Trojepolskiego. Film o człowieku i jego psie niepodobnym do innych – białym seterze o czarnym uchu[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Samotny Iwan Iwanowicz przygarnia setera o imieniu Bim. Pewnego dnia Iwan trafia do szpitala, w wyniku odnowienia się wojennego urazu. Pies zostaje przygarnięty przez sąsiadkę. Jednak wierny czworonóg nie może się pogodzić z utratą pana i rozpoczyna dramatyczne poszukiwania.

Główne role

[edytuj | edytuj kod]

Wersja polska

[edytuj | edytuj kod]

Reżyseria dubbingu: Czesław Staszewski

Głosów użyczyli:

Źródło:[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 28
  2. Biały Bim Czarne Ucho, polski-dubbing.pl

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Edward Pawlak, Barbara Pełka, Film radziecki w Polsce, Warszawa 1985, s. 28-29.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]