Przejdź do zawartości

Day of the Locusts

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Day of the Locusts
Wykonawca utworu
z albumu New Morning
Bob Dylan
Wydany

21 października 1970

Nagrywany

czerwiec 1970

Gatunek

rock

Długość

3:57

Twórca

Bob Dylan

Producent

Bob Johnston

Wydawnictwo

Columbia Records

Day of the Locusts – piosenka skomponowana przez Boba Dylana, nagrana przez niego najpewniej w czerwcu 1970 r. i wydana na albumie New Morning w październiku 1970 r.

Historia i charakter utworu

[edytuj | edytuj kod]

Utwór ten został nagrany na 8 sesji do albumu w czerwcu 1970 r. Niepewne jest miejsce dokonania nagrania; było nim albo Columbia Studio w Nowym Jorku, albo Bearsville Studio w Woodstock, założone przez ówczesnego menedżera Dylana – Alberta Grossmana. Był to jedyny utwór, nad którym na tej sesji pracowano. Producentem tej sesji był Al Kooper[1].

Idea piosenki wykrystalizowała się dzięki trzem źródłom; jednej z 10 plag egipskich (źródłem jest tu Biblia), słynnej powieści Nathanaela Westa (sfilmowanej) Dzień szarańczy oraz ceremonii wręczenia Dylanowi doktoratu honoris causa 9 czerwca 1970 r. na Princeton University. Te trzy źródłowe czynniki przetworzone przez poetycki umysł Dylana, dały w efekcie niezwykle skondensowane wyrażenie niewiary i braku zaufania do wszelkich instytucji. "Sędziowie" (ang. judges) pojawiający się w tekście Dylana, to właśnie profesorowie w swoich akademickich togach, których stopnie naukowe są tak naprawdę wyrokami śmierci. Według Dylana studia – nawet na uniwersytetach Ligi Bluszczowej – wiodą do śmierci ducha.

Dylan udał się po odbiór honorowego doktoratu w towarzystwie Davida Crosby'ego i swojej żony Sary. David Crosby wspominał[2], że Dylan absolutnie odmówił udania się na tę ceremonię uniwersytecką. Nie ustąpił nawet prośbom swojej żony. W końcu Crosby powiedział No daj spokój Bob, to jest honor! Crosby z Sarą przekonywali go jeszcze przez długi czas i w końcu Dylan ustąpił.

Jest to jedna z niewielu piosenek Dylana, w której wiodącym instrumentem jest fortepian.

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Sesja ósma

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Heylin 1995 ↓, s. 85.
  2. The Telegraph #45 (lato 1993)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]