Flash Elorde
Pełne imię i nazwisko |
Gabriel Elorde |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
167 cm |
Styl walki |
leworęczny |
Kategoria wagowa |
piórkowa, junior lekka, lekka |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk |
118 |
Zwycięstwa |
89 |
Przez nokauty |
33 |
Porażki |
27 |
Remisy |
2 |
Flash Elorde (właśc. Gabriel Elorde, ur. 25 marca 1935 w Bogo, zm. 2 stycznia 1985 w Manili) – filipiński bokser, zawodowy mistrz świata kategorii junior lekkiej.
Pochodził z ubogiej rodziny. Był najmłodszy z szesnaściorga rodzeństwa[1]. W wieku szesnastu lat w 1951 rozpoczął karierę boksera zawodowego. W 1952 zdobył wakujący tytuł mistrza Azji i Pacyfiku (OPBF) w wadze koguciej po pokonaniu Hiroshiego Horiguchiego z Japonii. W następnym roku spróbował dodać do niego tytuł mistrza OPBF w wadze piórkowej, ale bez powodzenia.
Sprawił olbrzymią niespodziankę, gdy 20 lipca 1955 w Manili pokonał w walce towarzyskiej ówczesnego mistrza świata w wadze piórkowej Sandy'ego Saddlera. 18 stycznia 1956 w Daly City pięściarze ci zmierzyli się w walce o tytuł mistrza świata. Pojedynek przerwano w 13. rundzie wskutek kontuzji Elorde'a[2]. Była to ostatnia walka Saddlera w obronie tytułu; wycofał się jako mistrz w 1956.
Elorde zdobył 2 marca 1958 tytuł mistrza Azji i Pacyfiku (OPBF) w wasze lekkiej, po pokonaniu Hiroshiego Okawy. 16 marca 1960 w Quezon City zmierzył się w walce o tytuł mistrza świata w kategorii junior lekkiej (superpiórkowej) z Haroldem Gomesem ze Stanów Zjednoczonych, dla którego był to pierwsza obrona po zdobyciu mistrzowskiego pasa w poprzednim roku. Elorde zwyciężył przez nokaut w 7. rundzie i został nowym mistrzem świata[3][4]. Utrzymał ten tytuł aż do 1967, zwyciężając z następujących pojedynkach:
Data | Miejsce | Oponent | Wynik | Źródło |
---|---|---|---|---|
(dts) | 17 sierpnia 1960Daly City | Harold Gomes | nokaut w 1. rundzie | [5][6] |
(dts) | 19 marca 1961Manila | Joey Lopes | wygrana na punkty | [7] |
(dts) | 16 grudnia 1961Manila | Sergio Caprari | techniczny nokaut w 1. rundzie | [8] |
(dts) | 23 czerwca 1962Manila | Auburn Copeland | wygrana na punkty | [9] |
(dts) | 16 lutego 1963Manila | Johnny Bizarro | wygrana na punkty | [10] |
(dts) | 16 listopada 1963Quezon City | Love Allotey | dyskwalifikacja w 13. rundzie | [11] |
(dts) | 27 lipca 1964Tokio | Teruo Kosaka | techniczny nokaut w 13. rundzie | [12] |
(dts) | 5 czerwca 1965Manila | Teruo Kosaka | nokaut w 15. rundzie | [13] |
(dts) | 4 grudnia 1965Quezon City | Suh Kang-il | wygrana na punkty | [14] |
(dts) | 22 października 1966Quezon City | Vicente Derado | wygrana na punkty | [15] |
W tym okresie Elorde dwukrotnie próbował zdobyć mistrzostwo świata w wadze lekkiej, ale oba razy uległ Carlosowi Ortizowi: 15 lutego 1964 w Manili przez techniczny nokaut w 14. rundzie[16] oraz 28 listopada 1966 w Nowym Jorku przez nokaut w 14. rundzie[17]. Kilkakrotnie bronił też skutecznie tytułu mistrza Azji i Pacyfiku w wadze lekkiej, wygrywając m.in. z Teruo Kosaką (trzykrotnie), Suhem Kang-ilem i Rene Barrientosem. W towarzyskich walkach pokonał m.in. Love'a Alloteya, Frankiego Narvaeza i byłego oraz przyszłego mistrza świata w wadze lekkiej Ismaela Lagunę (19 marca 1966).
Elorde stracił tytuł mistrza Azji i Pacyfiku w wadze lekkiej 9 czerwca 1966 w Tokio, gdy pokonał go na punkty Yoshiaki Numata. Numata również pozbawił Elorde'a tytułu mistrza świata w wadze junior lekkiej wygrywając z nim na punkty 15 czerwca 1967 w Tokio[18]. Elorde stoczył jeszcze jedną walkę w 1967, a potem jedenaście w latach 1969-1971, ale nie walczył już o tytuł mistrzowski.
Zmarł 2 stycznia 1985 na raka płuc[19]. W 1993 został wybrany do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[20].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ronnie Natanielsz , Remembering Filipino Great "Flash" Elorde [online], boxingscene.com, 2 stycznia 2008 [dostęp 2015-05-05] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1956-01-18 Sandy Saddler w rsc 13 (15) Flash Elorde, Cow Palace, San Francisco, California, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1960-03-16 Flash Elorde w co 7 (15) Harold Gomes, Araneta Coliseum, Manila, Philippines - NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-18] (ang.).
- ↑ Elorde Stops Gomes For Lightweight Title. „The Deseret News”, 1960-03-16. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1960-08-17 Flash Elorde w co 1 (15) Harold Gomes, Cow Palace, San Francisco, California, USA - NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-18] (ang.).
- ↑ Elorde Pulls Away Gomes In The 1st. „The Times – News”, 1960-08-19. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1961-03-19 Flash Elorde w pts 15 Joey Lopes, Rizal Coliseum, Manila, Philippines - NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1961-12-16 Flash Elorde w rsc 1 (15) Sergio Caprari, Rizal Coliseum, Manila, Philippines - NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1962-06-23 Flash Elorde w pts 15 Auburn Copeland, Rizal Coliseum, Manila, Philippines - NBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1963-02-16 Flash Elorde w pts 15 Johnny Bizzarro, Rizal Coliseum, Manila, Philippines - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1963-11-16 Flash Elorde w disq 11 (15) Love Allotey, Araneta Coliseum, Manila, Philippines - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1964-07-27 Flash Elorde w rsc 12 (15) Teruo Kosaka, Kuramae Arena, Tokyo, Japan - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-02] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1965-06-05 Flash Elorde w co 15 (15) Teruo Kosaka, Araneta Coliseum, Manila, Philippines - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1965-12-04 Flash Elorde w pts 15 Kang-Il Suh, Araneta Coliseum, Manila, Philippines - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1966-10-22 Flash Elorde w pts 15 Vicente Derado, Araneta Coliseum, Manila, Philippines - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1964-02-15 Carlos Ortiz w rsc 14 (15) Flash Elorde, Rizal Memorial Coliseum, Manila, Philippines - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1966-11-28 Carlos Ortiz w co 14 (15) Flash Elorde, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WBA [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman , 1967-06-15 Yoshiaki Numata w pts 15 Flash Elorde, Kuramae Arena, Tokyo, Japan - WBA/WBC [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-05] (ang.).
- ↑ Flash Elorde Is Dead at 49;Held Boxing Title in the 60's. „The New York Times”, 1985-01-03. [dostęp 2015-05-03]. (ang.).
- ↑ Gabriel (Flash) Elorde [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-05-03] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 370-373. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- Ronnie Natanielsz , Remembering Filipino Great "Flash" Elorde [online], boxingscene.com, 2 stycznia 2008 [dostęp 2015-05-05] (ang.).
- Gabriel (Flash) Elorde [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- Gabriel "Flash" Elorde [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- Flash Elorde: Greatest Pinoy boxer [online], gmanetwork.com, 4 marca 2008 [dostęp 2015-05-05] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Elorde'a [online], boxrec.com [dostęp 2015-05-03] (ang.).
- Flash ELORDE [online], Sport & Note [dostęp 2015-05-03] (ang.).