Przejdź do zawartości

Jakub Ibn Lajs as-Saffar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jakub Ibn Lajs as-Saffar (840-879) – założyciel dynastii Safarrydów władającej w Sistanie.

Jakub, z zawodu kotlarz, wsławił się w walkach przeciwko charydżytom, zabijając ich przywódcę, którego głowę przesłał do kalifa w Bagdadzie. W uznaniu swoich zasług otrzymał władzę w południowo-wschodniej Persji. W roku 873 zdobył Niszapur. Następnie zaatakował bez powodzenia Bagdad i wycofał się do Chorasanu, gdzie zmarł w 879, przekazując władzę swojemu bratu Amr Ibn Lajsowi.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 304. ISBN 978-84-9819-814-0.