Przejdź do zawartości

Jill Craybas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jill Craybas
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1974
Providence

Wzrost

160 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

czerwiec 1996

Zakończenie kariery

wrzesień 2013

Trener

Raj Chaudhuri

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

39 (17 kwietnia 2006)

Australian Open

3R (2004)

Roland Garros

2R (2001, 2007, 2011)

Wimbledon

4R (2005)

US Open

2R (2004–2006, 2009)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

41 (23 czerwca 2008)

Australian Open

2R (2006, 2007, 2012, 2013)

Roland Garros

QF (2004)

Wimbledon

3R (2007)

US Open

2R (2004–2006, 2012, 2013)

Jill Craybas (ur. 4 lipca 1974 w Providence) – amerykańska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Pekinu (2008).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 2004 roku reprezentowała Stany Zjednoczone w rozgrywkach Fed Cup. Łącznie w pięciu konfrontacjach rozegrała osiem meczów, z czego trzy zakończyły się jej zwycięstwem. W 2008 roku zagrała w konkurencji gry pojedynczej igrzysk olimpijskich w Pekinie przegrywając w pierwszym meczu z Patty Schnyder[1].

Status profesjonalny otrzymała w czerwcu 1996 roku.

Wygrała jeden turniej singlowy – w Tokio w 2002 roku pokonała w finale Silviję Talaję 2:6, 6:4, 6:4. W 2008 roku osiągnęła finał zawodów w Pattai, ulegając w nim Agnieszce Radwańskiej 2:6, 6:1, 6:7(4). Triumfowała też w czterech turniejach singlowych rangi ITF.

W przeciągu kariery zwyciężała pięciokrotnie w zawodach rangi WTA Tour w grze podwójnej (Madryt, Cincinnati, Stambuł, Tokio i Bad Gastein). Dziewięciokrotnie dochodziła do finału zawodów, przegrywając w decydującym o triumfie meczu. Dodatkowo, Craybas to mistrzyni dwóch turniejów deblowych rangi ITF.

Najlepszy singlowy wynik w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła na Wimbledonie 2005, gdy to dotarła do czwartej rundy, wygrywając m.in. z Sereną Williams i Marion Bartoli. W Australian Open 2004 była w trzeciej rundzie. Większość jej występów w Wielkim Szlemie zakończył się na pierwszej bądź drugiej rundzie. W grze podwójnej jej najlepszym osiągnięciem był ćwierćfinał Wimbledonu w 2004 roku.

W kwietniu 2006 roku została sklasyfikowana na najwyższym, 39. miejscu, w rankingu singlowym, natomiast w 2008 roku była 41. deblistką świata.

Zakończyła karierę zawodniczą po turnieju US Open 2013[2].

Historia występów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australian Open A A A 1R Q1 1R 2R 1R 3R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R Q2 Q1 0 / 12 4 – 12
French Open A A A Q1 A 2R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 2R 2R 2R Q2 A 0 / 11 5 – 11
Wimbledon A A A Q1 Q1 1R 1R 1R 1R 4R 1R 1R 1R 2R 1R 1R Q1 A 0 / 11 6 – 11
US Open 1R A 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 1R Q1 A 0 / 15 4 – 15
Ranking na koniec roku 151 175 150 93 57 98 59 47 73 81 66 77 98 147 188 0 / 49 19 – 49

Występy w grze podwójnej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A 1R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 2R 2R 2R 0 / 10 5 – 10
French Open A A A A A A A A QF 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R A 1R 0 / 9 4 – 9
Wimbledon A A A A A A A 2R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R Q2 0 / 10 3 – 10
US Open A A 1R A A A A 1R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 1R A 2R 2R 0 / 11 5 – 11
Ranking na koniec roku 213 682 84 57 115 67 74 45 91 67 127 83 0 / 40 17 – 40

Występy w grze mieszanej

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A 2R A 2R 1R A A A A 0 / 3 2 – 3
US Open A A A A A A A A A 1R 1R 1R SF 2R 1R A A A 0 / 6 4 – 6
0 / 9 6 – 9

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 2 (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 6 października 2002 Tokio Twarda Chorwacja Silvija Talaja 2:6, 6:4, 6:4
Finalistka 1. 10 lutego 2008 Pattaya Twarda Polska Agnieszka Radwańska 2:6, 6:1, 6:7(4)

Gra podwójna 14 (5–9)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 24 maja 2003 Madryt Ceglana Południowa Afryka Liezel Huber Włochy Rita Grande
Indonezja Angelique Widjaja
6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni 2. 16 sierpnia 2004 Cincinnati Twarda Niemcy Marlene Weingärtner Szwajcaria Emmanuelle Gagliardi
Niemcy Anna-Lena Grönefeld
7:5, 7:6(2)
Finalistka 1. 31 października 2004 Luksemburg Twarda (hala) Niemcy Marlene Weingärtner Hiszpania Virginia Ruano Pascual
Argentyna Paola Suárez
1:6, 7:6(1), 3:6
Finalistka 2. 26 września 2005 Seul Twarda Południowa Afryka Natalie Grandin Chan Yung-jan
Chuang Chia-jung
2:6, 4:6
Finalistka 3. 9 stycznia 2006 Hobart Twarda Chorwacja Jelena Kostanić Francja Émilie Loit
Australia Nicole Pratt
2:6, 1:6
Finalistka 4. 18 czerwca 2006 Birmingham Trawiasta Południowa Afryka Liezel Huber Serbia Jelena Janković
Li Na
2:6, 4:6
Finalistka 5. 30 października 2006 Québec Twarda (hala) Rosja Alina Żydkowa Stany Zjednoczone Laura Granville
Stany Zjednoczone Carly Gullickson
3:6, 4:6
Finalistka 6. 10 września 2007 Bali Twarda Południowa Afryka Natalie Grandin Ji Chunmei
Sun Shengnan
3:6, 2:6
Finalistka 7. 28 kwietnia 2008 Praga Ceglana Holandia Michaëlla Krajicek Czechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
6:1, 3:6, 6–10
Zwyciężczyni 3. 24 maja 2008 Stambuł Ceglana Białoruś Wolha Hawarcowa Nowa Zelandia Marina Erakovic
Słowenia Polona Hercog
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 4. 4 października 2008 Tokio Twarda Nowa Zelandia Marina Erakovic Japonia Ayumi Morita
Japonia Aiko Nakamura
4:6, 7:5, 10–6
Finalistka 8. 2 listopada 2008 Québec Twarda (hala) Tajlandia Tamarine Tanasugarn Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Stany Zjednoczone Vania King
6:7(3), 4:6
Finalistka 9. 17 lipca 2010 Palermo Ceglana Niemcy Julia Görges Włochy Alberta Brianti
Włochy Sara Errani
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 5. 17 czerwca 2012 Bad Gastein Ceglana Niemcy Julia Görges Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Chorwacja Petra Martić
6:7(4), 6:4, 11–9

Gra mieszana 1 (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 26 września 2004 Pekin Twarda Stany Zjednoczone Justin Gimelstob Szwajcaria Emmanuelle Gagliardi
Stany Zjednoczone Tripp Phillips
1:6, 2:6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jill Craybas Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-12-20] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-15] (ang.).
  2. n, Jill Craybas Calls Time On Career, „WTA Tennis”, 19 września 2013 [dostęp 2017-12-20] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]