Przejdź do zawartości

Okręty podwodne typu K XI

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręty podwodne typu K XI
Ilustracja
Kraj budowy

Holandia

Stocznia

Fijenoord(inne języki) w Rotterdamie

Zbudowane

3

Użytkownicy

 Koninklijke Marine

Służba w latach

1926 - 1945

Stracone

1

Uzbrojenie:
12 torped, 1 x 88 mm
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe
• rufowe


2 x 533 mm
2 x 450 mm, 1 zewnętrzna podwójna 450 mm

Załoga

31 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

688 ton

• w zanurzeniu

828 ton

Długość

66,7

Szerokość

6,15

Napęd:
2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 1200 KM) , 2 x silniki elektryczne (2 x 327 KM)
Prędkość:
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17 węzłów
8 węzłów

Zasięg:
• na powierzchni

3500 Mm przy 8 węzłach
25 Mm przy 8 węzłach w zanurzeniu

Okręty podwodne typu K XI – seria holenderskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składającego się z trzech jednostek[1]. Okręty zbudowane do służby kolonialnej w Holenderskich Indiach Wschodnich. W wyniku działań wojennych na Dalekim Wschodzie, uszkodzony K XIII został samozatopiony w dniu 2 marca 1942 roku w porcie Surabaja[2]. K XI po klęsce sił ABDA ewakuowany do Cejlonu a K XII do Australii.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 547. ISBN 83-902554-7-2.
  2. Michał A. Piegzik: Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942. Bellona, s. 270. ISBN 978-83-11-13256-6.