Okręty podwodne typu K XI
Wygląd
Kraj budowy | |
---|---|
Stocznia |
Fijenoord w Rotterdamie |
Zbudowane |
3 |
Użytkownicy | |
Służba w latach |
1926 - 1945 |
Stracone |
1 |
Uzbrojenie: | |
12 torped, 1 x 88 mm | |
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe • rufowe |
|
Załoga |
31 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni |
688 ton |
• w zanurzeniu |
828 ton |
Długość |
66,7 |
Szerokość |
6,15 |
Napęd: | |
2 x 6-cylindrowe silniki Diesla (2 x 1200 KM) , 2 x silniki elektryczne (2 x 327 KM) | |
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg: | |
• na powierzchni |
3500 Mm przy 8 węzłach |
Okręty podwodne typu K XI – seria holenderskich okrętów podwodnych z okresu międzywojennego, składającego się z trzech jednostek[1]. Okręty zbudowane do służby kolonialnej w Holenderskich Indiach Wschodnich. W wyniku działań wojennych na Dalekim Wschodzie, uszkodzony K XIII został samozatopiony w dniu 2 marca 1942 roku w porcie Surabaja[2]. K XI po klęsce sił ABDA ewakuowany do Cejlonu a K XII do Australii.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Lipiński: Druga wojna światowa na morzu. Lampart, 1995, s. 547. ISBN 83-902554-7-2.
- ↑ Michał A. Piegzik: Holenderskie Indie Wschodnie 1941-1942. Bellona, s. 270. ISBN 978-83-11-13256-6.