Przejdź do zawartości

Lopinawir

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lopinawir
Ilustracja
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C37H48N4O5

Masa molowa

628,81 g/mol

Wygląd

biały lub jasnobrązowy proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

192725-17-0

PubChem

92727

DrugBank

DB01601

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

J05AR10

Stosowanie w ciąży

kategoria C[3][4]

Lopinawir (łac. lopinavirum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, inhibitor proteaz, lek stosowany w leczeniu zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Lopinawir poprzez zablokowanie proteinazy HIV powoduje uwalnianie niedojrzałych postaci ludzkiego wirusa niedoboru odporności, które są niezakaźne[4]. Ponieważ lopinawir jest intensywnie metabolizowany przez podjednostkę CYP3A4 cytochromu P450, musi być zawsze stosowany rytonawirem, który jest jego silnym inhibitorem[4].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • leczenie zakażeń ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV-1) jednocześnie z innymi przeciwretrowirusowymi produktami leczniczymi u dorosłych pacjentów u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 14 dni i starszych[5]

Skojarzenie lopinawiru z rytonawirem znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2017)[6].

Lopinawir jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018)[7].

Działania niepożądane

[edytuj | edytuj kod]

Lopinawir może powodować następujące działania niepożądane u ponad 10% pacjentów: zakażenia górnych dróg oddechowych, biegunka, nudności, natomiast u ponad 1% pacjentów zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia skóry, niedokrwistość, leukopenia, neutropenia, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, nadwrażliwość, cukrzyca, hiperlipidemia, zmniejszenie masy ciała, zmniejszenie łaknienia, niepokój, ból głowy, migrena, neuropatia, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, bezsenność, nadciśnienie tętnicze, zapalenie wątroby, wysypka, poty nocne, świąd, bóle mięśniowo-szkieletowe, mialgia, osłabienie siły mięśni, kurcz mięśni szkieletowych, zaburzenia erekcji, zaburzenia miesiączkowania, astenia oraz zmęczenie[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Lopinavir, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 92727 (ang.).
  2. Lopinavir SC-207831. Santa Cruz Biotechnology. [dostęp 2018-06-22]. (ang.).
  3. Drugs and Supplements Lopinavir And Ritonavir (Oral Route). Mayo Foundation for Medical Education and Research, 2017-03-01. [dostęp 2018-06-22]. (ang.).
  4. a b c d e Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 523. ISBN 978-83-60135-95-2.
  5. a b c d AbbVie: Kaletra (80 mg + 20 mg)/ml roztwór doustny. Charakterystyka Produktu Leczniczego. Europejska Agencja Leków, 2008. [dostęp 2018-06-22].
  6. WHO Model List of Essential Medicines 20th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2017. s. 20. [dostęp 2018-06-22]. (ang.).
  7. Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-22].