Przejdź do zawartości

Leczenie żywieniowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Leczenie żywieniowe (ang. clinical nutrition) – integralna część procesu leczniczego, mająca na celu poprawę i utrzymanie stanu odżywienia, poprawę rokowania i przyspieszenie wyleczenia.

Leczenie żywieniowe (żywienie kliniczne) – jest to postępowanie medyczne obejmujące:

Celem leczenia żywieniowego jest poprawa lub utrzymanie stanu odżywienia osób, które nie mogą pokryć zapotrzebowania dietą naturalną.

Leczenie żywieniowe (żywienie kliniczne) obejmuje:

  • żywienie doustne przy zastosowaniu diet przemysłowych,
  • żywienie dojelitowe przy zastosowaniu diet przemysłowych,
  • żywienie dożylne przy zastosowaniu mieszanin odżywczych.

Wspomaganie żywieniowe – oznacza formę leczenia żywieniowego, w której stosuje się podaż składników odżywczych drogą przewodu pokarmowego przy użyciu diet przemysłowych, u osób które pokrywają mniej niż 60% zapotrzebowania na energię i/lub składniki odżywcze dietą naturalną.

Żywienie dojelitowe – oznacza podaż energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody pod postacią diety przemysłowej do przewodu pokarmowego. Żywienie dojelitowe może być prowadzone drogą doustną, przez zgłębnik albo przetokę odżywczą. W żywieniu dojelitowym stosuje się wyłącznie diety przemysłowe, które umożliwiają podaż zbilansowanej ilości składników odżywczych.

Żywienie pozajelitowe – oznacza podaż białka, energii (węglowodany, tłuszcze), elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody drogą dożylną w ilościach dostosowanych do zapotrzebowania i stanu metabolicznego pacjenta. Żywienie pozajelitowe niezawierające mikroskładników odżywczych (pierwiastki śladowe i/lub witaminy) albo jednego z makroskładników odżywczych, oznacza niekompletne żywienie pozajelitowe.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]