Nicolò Acciaioli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 listopada 1693
Konsekrator	Francesco Nerli
Współkonsekratorzy	Michelangelo Mattei; Lorenzo Corsini
Współkonsekrowani biskupi
Klemens XI	30 listopada 1700
Karol de Tournon	21 grudnia 1701

Nicolò Acciaioli
	Kardynał biskup
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1630 ; Florencja
Data i miejsce śmierci	23 lutego 1719 ; Rzym
	Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania	18 marca 1715–23 lutego 1719
	Protodiakon
Okres sprawowania	19 października 1689–28 listopada 1689
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	8 listopada 1693
Kreacja kardynalska	29 listopada 1669; Klemens IX
Kościół tytularny	SS. Cosma e Damiano; S. Maria in Via Lata; S. Callisto
	Multimedia w Wikimedia Commons

Nicolò Acciaioli (ur. 6 lipca 1630 we Florencji – zm. 23 lutego 1719 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Studiował w Rzymie, uzyskując tytuł doktora prawa. W 1657 został audytorem generalnym Kamery Apostolskiej, a w 1669 kardynałem diakonem. Uzyskał dyspensę od obowiązku posiadania niższych święceń w chwili promocji kardynalskiej. Był legatem (namiestnikiem) papieskim w Ferrarze 1670–1673 i 1680–1682. Od 19 października do 28 listopada 1689 sprawował funkcję protodiakona Świętego Kolegium, a następnie przeszedł do rangi kardynała prezbitera. Uczestniczył w kolejnych Konklawe 1669–1670, 1676, 1689, 1691, 1700. 28 września 1693 awansował do rangi kardynała biskupa, uzyskując diecezję podmiejską Frascati. W grudniu 1700 wymienił ją na diecezję Porto e Santa Rufina, a w 1715 na diecezję Ostia e Velletri. Zmarł w 89. roku życia.

Pełnione funkcje w Kurii Rzymskiej

Kardynał Acciaioli był członkiem następujących kongregacji kardynalskich:

Kongregacji Dobrego Rządu
Kongregacji Indeksu
Świętej Konsulty
Kongregacji ds. Wód
Kongregacji ds. Stanu Zakonnego
Kongregacji ds. Dróg
Kongregacji ds. Wizytacji Apostolskich
Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników
Kongregacji ds. Soboru Trydenckiego
Kongregacji ds. Ceremoniału
Kongregacji Świętego Oficjum Inkwizycji (od 1717 był jej sekretarzem)
Kongregacji ds. Rezydencji Biskupów
Trybunału Apostolskiej Sygnatury Łaski

Nadto przez 42 lata (1677-1719) sprawował funkcję protektora zakonu kapucynów. Od marca 1715 był dziekanem Świętego Kolegium Kardynałów.

Bibliografia

The Cardinals of the Holy Roman Church
Kardynałowie biskupi Frascati. diocesituscolana.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-19)].

Lata 1130–1378	Wilhelm (1130–1137) Corrado Demetri (1137–1138) Gilles (1138–1139) Corrado Demetri (1139–1153) Imar (1153–1159) Gregorio Centu (1159–1162) Ubaldo de Lucca (1162–1181) Konrad von Wittelsbach (1181–1200) Ottaviano di Paoli (1200–1206) Pietro Gallocia (1206–1211) Giovanni di San Paolo (1211–1214) Niccolò de Romanis (1214–1218) Guido Papareschi (1218–1221) Ugolino Conti di Segni (1221–1227) Pelagio Galvani (1227–1230) Jean d’Abbeville (1230–1237) Jacques de Vitry (1237–1240) Romano Bonaventura (1240–1243) Rinaldo Conti di Jenne (1243–1254) Odon de Châteauroux (1254–1273) Jan z Toledo (1273–1275) Pedro Julião Reboli (1275–1276) Bertrand de Saint-Martin (1276–1278) Ordoño Alvares (1278–1285) Bentivenga da Bentivengi (1285–1289) Latino Malabranca Orsini (1289–1294) Gerardo Bianchi (1294–1302) Giovanni Boccamazza (1302–1309) Leonardo Patrasso (1309–1311) Giovanni Minio da Morrovalle (1311–1313) Niccolò Alberti (1313–1321) Berenger Fredol (1321–1323) Berenguer Fredol (1323) Guillaume Godin (1323–1336) Pierre Desprès (1336–1361) Élie Talleyrand de Périgord (1361–1364) Guy de Boulogne (1364–1373) Angelic de Grimoard (1373–1378)
Obediencja „rzymska”	Pietro Corsini (1378–1381) Philippe d’Alençon (1381–1397) Pileo di Prata (1397–1400) Angelo Acciaioli (1405–1408) Enrico Minutoli (1408) Antonio Correr (1408–1415)
Obediencja „awiniońska”	Angelic de Grimoard (1373–1388) Pietro Corsini (1388–1405) Gui de Malsec (1405–1408) Jean Flandrin (1408–1415)
Obediencja „pizańska”	Gui de Malsec (1409–1412) Jean de Brogny (1412–1415)
Lata 1415–1503	Angelo Correr (1415–1417) Jean de Brogny (1417–1419) Baldassare Cossa (1419) Jean de Brogny (1419–1426) Angelo d’Anna de Sommariva (1426–1428) Giordano Orsini (1428–1438) Antonio Correr (1438–1445) Pierre de Foix (1445–1449) Amadeusz Sabaudzki (1449–1451) Pierre de Foix (1451–1464) Bessarion (1464–1472) Guillaume d’Estouteville (1472–1483) Rodrigo Borgia (1483–1492) Oliviero Carafa (od 1492)
Lata od 1503	Oliviero Carafa (do 1511) Raffaele Sansoni Riario (1511–1521) Bernardino Lopez de Carvajal (1521–1523) Francesco Soderini (1523–1524) Niccolò Fieschi (1524) Alessandro Farnese (1524–1534) Giovanni Piccolomini (1535–1537) Giovanni Domenico de Cupis (1537–1553) Gian Pietro Carafa (1553–1555) Jean du Bellay (1555–1560) François de Tournon (1560–1562) Rodolfo Pio di Carpi (1562–1564) Francesco Pisani (1564–1570) Giovanni Girolamo Morone (1570–1580) Alessandro Farnese (1580–1589) Giovanni Antonio Serbelloni (1589–1591) Alfonso Gesualdo (1591–1603) Tolomeo Gallio (1603–1607) Domenico Pinelli (1607–1611) François de Joyeuse (1611–1615) Antonio Maria Galli (1615–1620) Antonio Maria Sauli (1620–1623) Francesco Maria Bourbon del Monte (1623–1626) Ottavio Bandini (1626–1629) Giovanni Battista Deti (1629–1630) Domenico Ginnasi (1630–1639) Carlo Emmanuele Pio (1639–1641) Marcello Lante della Rovere (1641–1652) Giulio Roma (1652) Carlo de’ Medici (1652–1666) Francesco Barberini (1666–1679) Cesare Facchinetti (1680–1683) Niccolò Albergati-Ludovisi (1683–1687) Alderano Cibo (1687–1700) Emmanuel–Theodose de la Tour d'Auvergne de Bouillon (1700–1715) Nicolò Acciaioli (1715–1719) Fulvio Astalli (1719–1721) Sebastiano Antonio Tanara (1721–1724) Francesco del Giudice (1724–1725) Fabrizio Paolucci (1725–1726) Francesco Pignatelli (1726–1734) Francesco Barberini (1734–1738) Pietro Ottoboni (1738–1740) Tommaso Ruffo (1740–1753) Pietro Luigi Carafa (1753–1755) Raniero d’Elci (1756–1761) Giuseppe Spinelli (1761–1763) Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini (1763–1774) Giovanni Francesco Albani (1774–1803) Henry Benedict Stuart (1803–1807) Leonardo Antonelli (1807–1811) Alessandro Mattei (1814–1820) Giulio Maria della Somaglia (1820–1830) Bartolomeo Pacca (1830–1844) Lodovico Micara (1844–1847) Vincenzo Macchi (1847–1860) Mario Mattei (1860–1870) Costantino Patrizi Naro (1870–1876) Luigi Amat di San Filippo e Sorso (1877–1878) Camillo di Pietro (1878–1884) Carlo Sacconi (1884–1889) Raffaele Monaco La Valletta (1889–1896) Luigi Oreglia di Santo Stefano (1896–1913) Serafino Vannutelli (1914–1915) Vincenzo Vannutelli (1915–1930) Gennaro Granito Pignatelli di Belmonte (1930–1948) Francesco Marchetti Selvaggiani (1948–1951) Eugène Tisserant (1951–1972) Amleto Giovanni Cicognani (1972–1973) Luigi Traglia (1974–1977) Carlo Confalonieri (1977–1986) Agnelo Rossi (1986–1993) Bernardin Gantin (1993–2002) Joseph Ratzinger (2002–2005) Angelo Sodano (2005–2019) Giovanni Battista Re (od 2020)