Przejdź do zawartości

Spacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tekst napisany bez użycia spacji
Porównanie szerokości spacji firetowej, półfiretowej i chudej

Spacja – odstęp pomiędzy dwoma wyrazami lub literami (spacjowanie) w tekście; w fontach znak o określonej szerokości, nieposiadający jednak reprezentacji graficznej[1].

W zecerstwie spacja należy do drobnego materiału justunkowego, jest to materiał zecerski bez oczka, nazywany również ślepym – nie tworzy on odbitki w druku. Spacje służyły do rozdzielania wyrazów lub do ich spacjowania[2]. Spacje o szerokości mniejszej niż 2 punkty były rzadko używane, gdyż – sprężynując – nierównomiernie rozpychały wiersze składu[potrzebny przypis].

W programach DTP wyróżnia się następujące rodzaje spacji[3]:

Polska nazwa Angielska nazwa Szerokość Zmiana szerokości przy justowaniu Przenoszenie tekstu do następnego wiersza
spacja międzywyrazowa word space zazwyczaj 1/4 stopnia pisma T T
spacja twarda no-break space N N
spacja niełamiąca[potrzebny przypis] non-breaking space T N
spacja włosowa hair space 1/10–1/16 stopnia pisma N T
spacja firetowa em space równa stopniowi pisma N T
spacja półfiretowa en space 1/2 stopnia pisma N T
spacja chuda[4] thin space 1/4 stopnia pisma N T
spacja cyfrowa figure space równa polu znaku cyfry N T

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Gliwice: Helion, 2002, s. 108, ISBN 83-7197-545-7.
  2. Aleksander Birkenmajer, Bronisław Kocowski, Jan Trzynadlowski (red.), Encyklopedia wiedzy o książce, Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, s. 1491.
  3. Adam Wolański, Edycja tekstów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 60, ISBN 978-83-01-15623-7.
  4. James Felici, Kompletny przewodnik po typografii, Gdańsk: słowo/obraz, 2006, s. 28, ISBN 978-83-89945-15-0.