Przejdź do zawartości

Prosiakowate

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prosiakowate
Hemisotidae[1]
Cope, 1867
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – żaba marmurkowana (H. marmoratus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

prosiakowate

Typ nomenklatoryczny

Engystoma guttatum Rapp, 1842

Rodzaje

Hemisus Günther, 1859[11]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Prosiakowate[12] (Hemisotidae) – monotypowa rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina obejmuje gatunki występujące w tropikalnych i subtropikalnych regionach Afryki na południe od Sahary[13]. Bytuje w klimacie zwrotnikowym i podzwrotnikowym.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Płazy te osiągają umiarkowane rozmiary, dorastając do 8 cm długości. Ich zaokrąglone ciało wspiera się na krótkich nogach. Na małej i wąskiej głowie sterczy zadarty ku górze nos[14].

Zwierzęta te spędzają większość swego życia, ryjąc w glebie. Samica nie zaprzestaje tej czynności także w czasie spółkowania z partnerem, po czym składa swe jaja do nory w ziemi. Samiec wychodzi przez tunel, matka zaś zostaje ze swym niewyklutym jeszcze potomstwem. Zostanie ono tam aż do metamorfozy.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Hemisus: gr. ἡμισυς hēmisus „połowa”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”[11].
  • Kakophrynus: gr. κακος kakos „brzydki”[15]; φρυνη phrunē, φρυνης phrunēs „ropucha”[16]. Gatunek typowy: Kakophrynus sudanensis Steindachner, 1863 (= Engystoma marmoratum Peters, 1854).

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Kakophrynus Steindachner, 1863.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hemisotidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Cope 1867 ↓, s. 198.
  3. S.G. Mivart. On the classification of the anurous batrachians. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 37, s. 288, 1869. (ang.). 
  4. A.L.C.G. Günther. Reptilia (1869). „Zoological Record”. 6, s. 119, 1870. (ang.). 
  5. A. de Miranda-Ribeiro. Notas para servirem ao estudo dos Gymnobatrachios (Anura) Brasileiros. „Archivos do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 27, s. 19, 1926. (port.). 
  6. G.S. Noble: The biology of the Amphibia. New York: McGraw-Hill, 1931, s. 540. (ang.).
  7. D.R. Frost & J.M. Savage. Gender of Hemisus and correct formation of the family-group name. „Journal of the Herpetological Association of Africa”. 33 (1), s. 24, 1987. DOI: 10.1080/04416651.1987.9650173. (ang.). 
  8. A. Dubois. Notes sur la classification des Ranidae (Amphibiens anoures). „Bulletin Mensuel de la Société Linnéenne de Lyon”. 61, s. 309, 1992. (fr.). 
  9. F. Steindachner. Über einige neue Batrachier aus den Sammlungen des Wiener Museums. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 48, s. 191, 1863. (niem.). 
  10. Cope 1867 ↓, s. 199.
  11. a b A.C.L.G. Günther: Catalogue of the Batrachia Salientia in the Collection of the British Museum. London: Taylor and Francis, 1858, s. 47. (ang.).
  12. a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 446. ISBN 83-01-14344-4.
  13. a b D. Frost: Hemisus Günther, 1859. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-06]. (ang.).
  14. Encyclopedia of Reptiles and Amphibians. San Diego: Academic Press, 1998, s. 101–102. ISBN 0-12-178560-2. (ang.).
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 36.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 173.
  17. W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 259, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]