Przejdź do zawartości

Rejon kamionecki (obwód lwowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rejon kamionecki
Кам'янка-Бузький район район
Rejon
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Siedziba

Kamionka Bużańska

Data powstania

1940, 1944

Data likwidacji

1941, 2020

Powierzchnia

867 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności


57 487[1]

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rejon kamionecki (ukr. Кам'янка-Бузький район, do 1944 Кам'янка-Струмилівська район) – dawna jednostka administracyjna Ukrainy, a wcześniej także Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, funkcjonująca w latach 1940–1941 i 1946–2020. Należał do obwodu lwowskiego. Siedzibą rejonu była Kamionka Bużańska (do 1944 pod nazwą Kamionka Strumiłowa, ukr. Кам'янка-Струмилівська).

Według spisu powszechnego z roku 2001 w rejonie żyło 61 800 ludzi, w tym 600 Rosjan (1%) i 100 (0,16%) Polaków.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rejon kamionecki został utworzony 17 stycznia 1940 na podstawie dekretu Prezydium Rady Najwyższej USRR o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR, kiedy to w obwodzie lwowskim utworzono 37 rejonów, między innymi kamionecki[2]. Rejon objął miasto Kamionka Strumiłowa oraz obszary zniesionych gmin Dobrotwór, Kamionka Strumiłowa i Nieznanów[3]. Obszary te należały przed wojną do powiatu kamioneckiego w województwie tarnopolskim.

Rejon kamionecki przestał istnieć wraz z wybuchem wojny niemiecko-radzieckiej 22 czerwca 1941. Jego tereny weszły w skład Landkreis Kamionka Strumiłowa dystryktu galicyjskiego Generalnego Gubernatorstwa[4].

Rejon został odtworzony 23 lipca 1944, po zajęciu tych terenów przez Armię Czerwoną[5].

15 sierpnia 1944 nazwę Kamionki Strumiłowej zmieniono na Kamionka Bużańska, a rejonu z Кам'янка-Бузький район na Кам'янка-Струмилівська район[6]. Polskie nazewnictwo (bez przymiotnika w nazwie rejonu) nie odzwierciedla tej zmiany.

W 1946 roku rejon kamionecki podzielony był na 20 rad – 1 miejską (Kamionka Bużańska) i 19 wiejskich (stan na 1 września 1946): Batiatycze, Dernów, Dobrotwór, Gawliki, Jazienica (do 1946 Jazienica Ruska), Konstantówka, Lipniki, Łapajówka, Nieznanów, Obydów, Połoniczna, Przybużany (do 1946 Łany Polskie), Rokiety, Ruda Sielecka, Sielec (do 1946 Sielec Bieńków), Stryhanka, Tadanie, Tyszyca i Zubowmosty[7].

23 września 1959 do rejonu kamioneckiego włączono część zniesionego rejonu wielkomostowskiego[8].

W grudniu 1962 do rejonu kamioneckiego włączono część zniesionego rejonu nowojaryczowskiego[6][9].

Rejon kamionecki zlikwidowano w związku z reformą administracyjną w 2020 roku, kiedy to jego obszar wcielono w większości do nowego rejonu lwowskiego oraz częściowo do nowego rejonu czerwonogrodzkiego.

Spis miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Чисельність населення на 1 вересня 2019 року // Головне управління статистики у Львівській області
  2. ↑ Хроніка за 17 січня 1940 року на сайті Інститут історії України НАН України.
  3. ↑ Головне Управління Геодезії і Kартографії при НКР СРСР (1941). Cписок адміністративних районів Львівської област. Харків.
  4. ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  5. ↑ 1944 рік в історії (history.org.ua)
  6. ↑ a b State Archive of the Lviv region.
  7. ↑ NBUV
  8. ↑ Указ_Президії_ВР_УРСР_від_23.09.1959_«Про_ліквідацію_деяких_районів_і_перенесення_центра_Підбузького_району_Львівської_області».
  9. ↑ Rocznik 1962
Obwód lwowski (1939–41 i 1944–2020)
Miasta na prawach rejonów
Rejony

herb obwodu lwowskiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rejon_kamionecki_(obwód_lwowski)&oldid=73068561”