Przejdź do zawartości

Tlenek chromu(III)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tlenek chromu(III)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Cr2O3

Masa molowa

151,99 g/mol

Wygląd

bezwonny, zielony proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

1308-38-9

PubChem

517277

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tlenek chromu(III), tlenek chromowy, zieleń chromowa, Cr
2
O
3
nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków chromu, w którym chrom znajduje się na III stopniu utlenienia.

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

W temperaturze pokojowej jest to szarozielone, drobnokrystaliczne ciało. Temperatura topnienia ok. 2000 °C. Ma właściwości amfoteryczne – reaguje po podgrzaniu ze stężonymi mocnymi kwasami, a stapiany z niektórymi wodorotlenkami przechodzi w chromiany(III). Nie jest rozpuszczalny w wodzie. Ma właściwości katalityczne, umożliwia m.in. utlenianie związków organicznych oraz amoniaku[4][5].

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Do celów laboratoryjnych można go otrzymać poprzez termiczny rozkład dichromianu amonu według równania:

(NH
4
)
2
Cr
2
O
7
Cr
2
O
3
+ N
2
+ 4H
2
O

W technice tlenek chromu(III) otrzymuje się najczęściej przez redukcję chromianów węglem.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Używa się go do produkcji farb i lakierów, barwienia betonu, szkła, ceramiki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Chromium(III) oxide, [w:] GESTIS-Stoffdatenbank [online], Institut für Arbeitsschutz der Deutschen Gesetzlichen Unfallversicherung, ZVG: 2130 [dostęp 2023-08-22] (niem. • ang.).
  2. a b Chromium(III) oxide [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 14 kwietnia 2023, numer katalogowy: 203068 [dostęp 2023-08-23]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Chromium oxide [online], karta charakterystyki produktu Sciencelab.com, 21 maja 2013, numer katalogowy: SLC2284 [zarchiwizowane z adresu 2018-12-06] (ang.).
  4. Tomasz Pluciński, Doświadczenia chemiczne, Warszawa: Adamantan, 1997.
  5. Marek Ples, Ciepłe światło – spalanie bez płomienia i świetliki in vitro, „Chemia w Szkole”, 4, Warszawa: Agencja AS Józef Szewczyk, 2016, s. 6–9.