Przejdź do zawartości

Xanthotis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Xanthotis
Reichenbach, 1852[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – dżunglarek czarnołbisty (X. macleayanus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

miodojady

Rodzaj

Xanthotis

Typ nomenklatoryczny

Xanthotis flaviventris Reichenbach, 1852 (= Myzantha flaviventer Lesson, 1828)

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Xanthotisrodzaj ptaków z rodziny miodojadów (Meliphagidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, na Nowej Gwinei i sąsiednich wyspach[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 15–21 cm; masa ciała 18–55 g[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1852 roku niemiecki przyrodnik Ludwig Reichenbach w publikacji swojego autorstwa Handbuch der speziellen Ornithologie[1]. Gatunkiem typowym jest dżunglarek śniady (Xanthotis flaviventer).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Xanthotis: gr. ξανθος xanthos „żółty”; -ωτις -ōtis „uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[6].
  • Caloptilotis: gr. καλος kalos „piękny”; rodzaj Ptilotis Swainson, 1837 (miodojad)[7]. Typ nomenklatoryczny: Ptilotis macleayana E.P. Ramsay, 1875.
  • Mundavis: łac. mundus „wytworny, elegancki”; avis „ptak”[8]. Typ nomenklatoryczny: Ptilotis polygramma G.R. Gray, 1861.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Meropineae. The Bee-eaters.–Les Guêpiers.-Die Bienenfresser. W: H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speziellen Ornithologie: beschreibender Text zu der vollständigsten Kupfersammlung der Vögel aller Welttheile. Dresden & Leipzig: Expedition der Vollständigsten Naturgeschichte, 1852, s. 139. (niem.).
  2. G. M. Mathews. A Reference-List to the Birds of Australia. „Novitates Zoologicae”. 18 (3), s. 414, 1911. (ang.). 
  3. T. Iredale: Birds of New Guinea. Bristol: Georgian House, 1956, s. xv (tom 1); 138 (tom 2). (ang.).
  4. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.), Honeyeaters [online], IOC World Bird List (v13.1) [dostęp 2023-05-29] (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Honeyeaters (Meliphagidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, DOI10.2173/bow.meliph3.01 [dostęp 2023-05-29] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Xanthotis [dostęp 2023-05-29].
  7. The Key to Scientific Names, Caloptilotis [dostęp 2023-05-29].
  8. The Key to Scientific Names, Mundavis [dostęp 2023-05-29].
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Rodzina: Meliphagidae Vigors, 1825 – miodojady – Honeyeaters (wersja: 2023-01-01), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-05-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).