Epikur

Epikur (341–271 p.n.e.) – grecki filozof, twórca epikureizmu.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Epikur

B

• Bezmyślnych wyzwala ze smutku czas, mądrych logika.

• Bogactwo nie jest ulgą w kłopotach – jest tylko zmianą kłopotów.

• Bóg nie zsyła na ludzi kar, ani nagród.

C

• Cała nasza działalność zdąża do tego, aby uwolnić się od cierpienia i niepokoju.

• Czy Bóg chce zapobiegać złu, lecz nie może? Zatem nie jest wszechmocny. Czy może, ale nie chce? Jest więc niemiłosierny. Czy może i chce? Skąd zatem zło? Czy nie może i nie chce? Dlaczego więc nazywać go Bogiem?

• Człowiek osiąga szczęście, jeśli potrafi z radością – przyjemnością przeżyć każdy dzień.

• Cnota to umiejętność wygaszania potrzeb, w sytuacjach utrudniających istotne ich spełnienie.

• Cnota jest rozumiana jako umiejętność racjonalnego panowania nad swoimi potrzebami i najprostszego ich realizowania.

D

• Dla nikogo nie jest ani za wcześnie, ani za późno zacząć troszczyć się o zdrowie swej duszy.

G

• Gdy prosi cię nieprzyjaciel, spełń jego prośbę, ale strzeż się go potem podwójnie.

• Głównym składnikiem szczęścia, ale nie jedynym, jest radość życia.

J

• Jest rzeczą oczywistą, że pożytek z przemówień krótkich i przemówień długich jest taki sam.

• Jeśli chcesz człowieka uszczęśliwić, nie dodawaj nic do tego, co posiada, ale ujmuj mu kilka z jego życzeń.

• Jeżeli będziesz żył wedle swojej natury, nigdy nie będziesz biedny: jeżeli wedle ludzkich mniemań – nigdy nie będziesz bogaty.
  • Źródło: Jarosław Gronert, Astrologia od początku, Pabianice 2007, s. 144.

K

• Kto posiadł szczęście, ma wszystko, co w ogóle mieć można, kogo zaś szczęście ominęło, ten robi wszystko, by je zdobyć.

• Kto zaś mówi, że jeszcze nie pora filozofować lub że pora już minęła, podobny jest do mówiącego, że jeszcze nie pora być szczęśliwym, a ta już przeszła.

• Ktoś, kto tego, co posiada, nie uważa za największe bogactwo, będzie nieszczęśliwy nawet, gdyby posiadł cały świat.

L

• Lepiej być nieszczęśliwym z rozumem niż szczęśliwym bez rozumu.

M

• Miarą prawdy jest uczucie.

• My nie tyle potrzebujemy pomocy przyjaciół, co wiary, że taką pomoc możemy uzyskać.

N

• Naprzód spojrzyj, z kim jesz i pijesz, a dopiero potem, co jesz i pijesz.

• Nie ma życia przyjemnego, które by nie było rozumne, moralnie podniosłe i sprawiedliwe, ani też nie ma życia rozumnego, moralnie podniosłego i sprawiedliwego, które by nie było przyjemne.

• Nie można żyć szczęśliwie, nie żyjąc godnie, moralnie i uczciwie.

• Nie obcowanie z pięknymi chłopcami i kobietami czynią życie przyjemnym, ale trzeźwy rozum, dociekający przyczyn wszelkiego wyboru i unikania.

• Nie tak bardzo potrzebna jest pomoc przyjaciół, ile wiara w ich pomoc.

• Nie uczty i pochody świąteczne, rozkosze miłości i rozkosze podniebienia przy zastawnych stołach czynią życie słodszym, lecz trzeźwy umysł, który… odrzuca błędne mniemania, najwięcej niepokoju sprawiające duszy.

• Naturze nie należy zadawać gwałtu, lecz trzeba ją przekonywać; a przekonamy ją, zaspokajając pragnienia konieczne i te pragnienia naturalne, które nie przynoszą szkody, a zdecydowanie odrzucając pragnienia szkodliwe.
  • Źródło: Gnomologicum Vaticanum Epikureum

O

• O ile nie pogwałcisz praw, nie naruszysz dobrych obyczajów, nie zasmucisz bliźniego, nie nadwerężysz ciała, nie utracisz środków koniecznych do życia, to używaj jak chcesz swej ochoty.

P

• Pomaga nam nie tyle pomoc przyjaciela, ile możność polegania na niej.

• Posiadanie przyjaciela czyni nasze życie naprawdę szczęśliwym.

• Prawa ustanowione są dla sprawiedliwych nie dlatego, by nie popełniali nieprawości, lecz by jej nie doznawali.

• Proste potrawy sprawiają nam tyleż przyjemności, co wystawne uczty, gdy tylko bolesne uczucie głodu zostaje usunięte.

• Przyjaźń jest chyba największym darem, jaki mądrość może ofiarować, aby uczynić szczęśliwym całe życie.

• Przyjaźń jest najpiękniejszym ze wszystkich prezentów, jakimi możemy zostać obdarowani aby szczęśliwie ukształtować swoje życie.

• Przyjemność brzucha jest podstawą i korzeniem wszelkiego dobra.

• Przyjemność jest początkiem i celem życia szczęśliwego.

• Przynieś mi szklankę mleka – będę ucztował.

• Przyjemność życia jest absolutna i doskonała, by jej doświadczyć nie trzeba wieczności.

S

• Spośród wszystkich sposobów, jakie ci wskazuje mądrość, dla osiągnięcia szczęścia, najskuteczniejszym, najpewniejszym i najsłodszym jest przyjaźń.

Ś

• Śmierć jest niczym dla nas, bo to, co się rozpadło, nie ma czucia, a co nie ma czucia, jest dla nas niczym.
  • Źródło: Simon Blackburn, Sens dobra. Wprowadzenie do etyki, tłum. Tadeusz Chawziuk, Poznań 2002, s. 101.

• Śmierć wcale nas nie dotyczy. Bo gdy my istniejemy, śmierć jest nieobecna, a gdy tylko śmierć się pojawi, wtedy nas już nie ma.
  • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 151.

T

• Trzeba wyzwolić się ze strachu bogów i śmierci.

U

• U wielu ludzi spokój jest odrętwieniem,
  wzruszenie wściekłością.

W

• Wszelka przyjemność jest dobra, ale nie każda jest godna wyboru.

• Wszelki ból jest złem, ale nie każdego bólu należy unikać.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Wtedy tylko odczuwamy potrzebę przyjemności, gdy z jej braku doznajemy bólu.

• Wzbogacić się można, nie dodając nic do tego, co się ma, ale ujmując dużo z tego, czego się potrzebuje.

Z

• Ze wszystkich dróg prowadzących do osiągnięcia szczęścia w życiu, żadna nie jest tak skuteczna, tak owocna i tak słodka jak przyjaźń.

• Zło najstraszliwsze, śmierć, nie dotyka nas wcale,
  bo póki my jesteśmy, nie ma śmierci,
  a kiedy jest śmierć, nie ma nas.

Ź

• Źle żyją, którzy ustawicznie żyć zaczynają.

Ż

• Żyj w ukryciu!
  • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, tłum. Iwona Zimnicka, Warszawa 1995, s. 152.

• Żyjąc o chlebie i wodzie, przyjemności ciała wywołują we mnie grozę, gardzę luksusowymi rozkoszami, nie ze względu na nie, ale na niewygody z nimi związane.
  • Źródło: Richard H. Popkin, Avrum Stroll, Filozofia, tłum. Jan Karłowski, Norbert Leśniewski, Andrzej Przyłębski, Poznań 1994, s. 20.

• Życie jest dobrem, i to jedynym, jakie naprawdę na własność jest nam dane.